Yazmak...
İlkokuldayken, ilkokuldan sonra, ortaokuldayken karalamalar yapardım, yazardım durmadan: çeşit çeşit kelebekler uçururdum gökyüzüne. yeni kuşlar, yeni sözcükler konardı pencereme: çoğunu tutamadan kaçırırdım: koştuğum çok olurdu o kuşların ardından.
Sayfa 10Kitabı okudu
....Bundan sonra olanlar bugün de esrarını koruyor. Babam, Edirne'ye peynir yüklemeye gidiyor hesapta. Ancak yanına şoför muavini olarak Ali Ertekin diye birini alıyor. Ali Ertekin Yugoslav göçmeni, ordudan silah kaçırdığı gerekçesiyle astsubaylıktan atılmış biri. Bulgaristan'a adam kaçırdığı hatta Emniyetle ilişkisi olduğu sonradan ortaya çıkan
* Yeni Yol Dergisi
Celalettin Ezine aracılığıyla kâğıdı, her şeyi dahil 30 lira civarında bir dergi çıkarma imkânı belirince bu parayı sağlama çabasına geçtim. Cevat Rıfat (Atilhan)’ın «Millî inkılâp» dergisinden tanıdığım Talha Balkı arkadaşı buldum. Talha Balkı Fransızca ve İngilizce dillerine hakkıyle vakıftı. «Millî İnkılâp» dergisinin
Bavul Dergisi - Kasım 2016, Sayı:14 (Sabahattin Ali)
Bu yazı ''Filiz Hiç Üzülmesin'' Kitabı'ndan, Filiz Ali tarafından okurlarımızla paylaşılmıştır.
*
Son Yolculuk
*
Babam, Edirne'ye peynir yüklemeye gidiyor hesapta. Ancak yanına şoför muavini olarak Ali Ertekin diye birini alıyor. Ali Ertekin Yugoslav göçmeni, ordudan silah kaçırdığı gerekçesiyle astsubaylıktan atılmış biri. Bulgaristan'a
KARALAMALAR #1
Ne yazık, kalplerimiz de tıpkı parmak izlerimiz gibi eşsizken onu anlatmak için benzer kelimelere sahibiz. Yazarken ve okurken kendimizi arıyor olmamız beyhude. Bulup bulabileceğimiz ancak kalbimizin bir benzeri yahut ondan bir parçadır. Yine de insanın kalemiyle, diğerinin kalbinden bir parçayı okşayabilmesi azımsanamayacak kadar kıymetli.
İnsan kalbini bu denli esrarengiz kılan, ne kadar yaklaşsanda görünmeyen bir parça ne kadar yürüsende ayak basılmamış topraklar kaldığına dair işte bu buğulu hisler. İnsanı, kalbi, bu evrilip çevrilen bütünü, onca sayfa çevirmeye, onca sayfayla evrilmeye iten kuvvet de kat edilemeyen bir mesafe oluşundan geliyor.
Evet, insan kalbi bitimsiz bir mesafedir tıpkı okumak gibi. Bu noktada âşıkların ve okuma tutkunlarının çilesi de birdir. Öyleyse asla kat edemeyeceği bir mesafeyi ne diye yürümek ister ki insan? Yürümek ve aramak bu dünyaya mahsustur. Varmak ve bulmaksa cennettedir. Belki de cennet, insanın kalbini tanıması ondan emin olmasıdır.. Yahut dünyada yürüdüğü, dünyada aradığı için Ahirette ona kalb bilgisinin verilmesidir. Bu dünyada, kendini bir başkasında aramaktan doğan, parmak izini bir başka elde aramak kadar yersiz yorgunluğun dineceği yerdir cennet.
