Karamazov Kardeşler

Bir gezintide, “Baba, en güçlü insanlar zenginlerdir, değil mi?” diye sordu. “Evet, İlyuşa,” dedim, “onlardan güçlüsü yok.” “Baba, ben hem zengin, hem subay olacağım; hepsini kasıp kavuracağım. Çar da bana ödüller verecek,” dedi. “O zaman kimse bir şey yapamaz bize...” Biraz sustuktan sonra, gene dudakları titreyerek, “Ne kötü şehir bu baba!” diye ekledi. “Evet İlyuşa, pek de iyi bir şehir sayılmaz,” diye karşılık verdim. “Başka, iyi, bizi kimsenin bilmediği bir şehre taşınalım baba!” dedi. “Hay hay, gidelim İlyuşa,” dedim.

"Cehennem nedir? diye düşündüğüm olur. Bence cehennem, sevmemekten doğan bir acıdır."

Aklın aşağılık saydığında yürek çoğu zaman güzellik buluyor.

Yürüyorum ama çirkefe, rezilliğe mi yoksa aydınlığa, sevince mi gittiğimi bilmiyorum. Bütün felaket bunda. Zaten dünyada gizem olmayan ne var ki!

Huyum kurusun, kötü, uğursuz bir tabiatım var!

İnsanları ezmemeli, insanlara sıkıntı vermemeli. Bu yalnız insan için değil, bütün canlılar için geçerli.