Yeniden Doğuş
Bu, geçirdiğim ilk sarsılma oldu; ben o zaman on dokuz yaşındaydım. Tek bir sert söz söylemeksizin, kendimi erkek sırasına koyma, öğrencilerin saygısızlıklarını taklit, kendi kendime dalkavukluk etme isteğimin üç ayda kurmuş olduğu gösterişli, kartondan şatoyu yerle bir etti. Aşağı kalitede bütün zevklerden vazgeçme konusunda, kızışmış iradem sayesinde kendimi oldukça enerjik hissettim; o zamana kadar boşuna harcanmış olan gücümü, ruh ve fikir alanında denemek için sabırsızca tutuşuyordum; tutkulu bir ağırbaşlılık, ılımlılık, disiplin ve ciddilik ihtiyacına kapıldım; işte o çağdadır ki, bilimin bana ayırdığı yüce sarhoşluktan habersiz olarak bu üstün fikir dünyasında, serüvenle tehlikenin coşkulu bir kimsenin sürekli elinin uzanabileceği yerde olduğundan kuşkulanmaksızın, kendimi bütün bütüne, keşişlere özgü bir adayışla öğrenime verdim.
bu yıllar boyunca en fazla yakınlık duyduğum kişi sen oldun... kimseyi sevmediğim kadar sevdim seni ... kimsenin
yapamadığını sen yaptın delikanlı,varlığımdan artakalanı
uyandırmayı başardın ... işte bu yüzden, şimdi vedalaşırken
hakkımda herkesin bildiğinden fazlasını bilmelisin, birlikte
geçirdiğimiz onca zaman boyunca senin o sessiz sorunu hep
hissettim ... bütün hayatımı bilmesi gereken tek kişi sensin.
Anlatmamı ister misin?"
Nasıl da keder doluydu, nasıl da sevecenlikle ve utançla
yüklüydü, kırılganlığı yüreğimin içine kadar işledi. Hiç kimseden almadığım kadar çok şey almış olduğum ve karşımda
kendisini anlamsızca alçaltan bu adamın karşısında öylesine
soğuk, duygusuz, buz gibi durduğum için utanıyordum. Ruhum ona avutucu bir şeyler söylemek için yanıp tutuşuyordu, fakat titreyen dudaklarım bana itaat etmedi. O kadar
sıkıntılı, o kadar acınacak bir halde oturduğum yerde büzülmüştüm ki.