160 syf.
10/10 puan verdi
Baştan söyleyeyim olay denen bir alt yapı yok. Bu eleştirdiğim ya da yerdiğim anlamına gelmesin. Hani 
Honore de Balzac ın bir cümleyi evirip çevirip bambaşka hale getirmesi hepimizin bildiği bir şeydir ya bu kitapta işte ben bunu buldum. Bitirdikten sonra ne anladın ki şimdi bundan kurgu neydi? Sorularım yanıtsız kaldı kafanızda bir resim şekilleniyor ama tarif edemiyorsunuz. İçe kapanıklığı, karanlığın ortasında minicik bir ışığın varlığına alışılmasının ne demek olduğunu çok iyi anlatıyor.
""Ah keçisakal! "Seyla'n nerede?"dedim
Daha ne kadar bekleyeceksin?
Daha önce kurtulmuştu
Ne zaman gelecek?
Sessizliğin hangi çekmecesinde saklandın?
Söyle.
Lütfen , lütfen söyle !
Gürültüden korktuğunu ve bir köşeye sığındığını biliyorum.
Savaş çocuklara göre değil.
Savaş hiçbirimize göre değil!
Sesler azalınca hemen gel küçük kız
Daha önce gelmiştin yine gel .
Ne olur Seyla gel artık!
Bu şaircilik oyunu kendi başıma sürdüremem ben!""
Hepimizin vardır bir Seyla'sı, hepimiz bir şeylere umut bağlamışızdır. Ama önemli olan onlar yokken ne kadar ayakta durabildiğimizdir. Kaldı ki elimizden tutanımız olmazsa tamamen vaz mı geçmeliyiz!? ASLA! Kafanız dalgınken hiçbir duyguyu yerine koyamazken bir okuyun derim. Seyla'nın karmaşık dünyasına bir göz atmalısınız.
