Bir gün derviş , meczup bir şekilde koltuğunun altındabir somun ekmekle dolaşırken mahallenin en guzel kızı onun bu zavallı ve perişan halini görüp güler. Derviş o an kıza aşık olur. Kızı takip eder ve evinin çevresinde dolaşır durur. Kız bunun farkına varır. Dışarıya çıkıp Derviş e : "buralarda fazla gezme, akrabaların ve ağabeyleri seni görürlerse öldürürler." Derviş der ki: "İyi de Güzel kız, bana niye güldün, gamzelerin yüreğini dagladı" .Kız da der ki :"A şapşal şu halini hic gördün mu , kim gülmez ki sana?" Derviş sinirlenir . Der ki "Eğer seni Sevmesen, çok kotu şeyler çıkardı ağzından ama öyle şeyler söyleyip sana olan aşkımı kucultemem " Derviş bir iki hafta daha kizin evinin çevresinde dolaştı. Bir umutla. Ve Derviş i bir daha gören olmadı.
(İskender Pala - Katre i Matem)
Selam olsun bir Derviş edasıyla Kara Sevda ya düşenlere...