Gökyüzünde birazcık olsun ışık
Ve yeni çığlıkları doğanın
Sonra inen sis
Zindanlar
Zincirler
Ve biz
Hüseyin, Yusuf, Deniz
46-47
"Ölüm gülerek geçiyor her sabah."
Sayfa 43Kitabı okudu
Ve siz
Yaşamak için son bir umutla
Günü
Güneşi
Ve bizi
Boğmak istediniz karanlıklara
Sayfa 46Kitabı okudu
Bir derbeder yaşam ki sorma
Sanki aşk yasak
Buyruklar inmiş de sanki gökten
Sevişmek zincire vurulu tutsak.
Ne zaman kalabalığa karışsam
Ne zaman doğaya
İnsanlara çocuklara baksam
Ve ne zaman
Ecelsiz koparılsa bir çiçek
Seni görürüm kalabalık arasında.
Daha ilk soluğundayız sabahın
Ağaçlar beyazlanıyor erkenden
Her dalda bir kalabalık çiçek
Her çiçek zulme karşı bir şiir.
Bu çığlık yaşanmaz mı hiç
Yaşanıp da anlaşılmaz mı.
Sayfa 40
Mektubunda sorsan da bir
Sormasan da beni.
Çünkü yaşıyorum henüz
Bir dişlisi gibiyim düzenin
Ve mutluyum
Mutluyum ki
Çarkımla dövüşerek yaşıyorum.
Ve yaşarken
Kötülüklere değil
Artık iyiliklere şaşıyorum.
Sayfa 52Kitabı okudu
Şimdi geç kalırsam eğer
Bekleme kadınım
Düşme yollara peşimden
Bil ki dostlar arasındayım
Fabrikalarda
Hücrelerde
Yürüyüşlerde ve alanlarda
Tek başıma değil milyonlarcayım.
Sayfa 30
Umut sevinçten doğar birtanem
Sayfa 44Kitabı okudu
Sokaklarda ölmek mi desem
Ağız dolusu gülmek mi desem
Sayfa 35Kitabı okudu
Aynı şafakları tutuşturur gözlerimiz
Sayfa 5Kitabı okudu
Ve ellerimiz dert yüreğimiz acı
Kavgamız gönüllerde
Bilin ey karanlığın dostları
Boşunadır mumları söndürmeniz
Gün
Güneş
Ve biz
Hüseyin, Yusuf, Deniz
Boğulmadık karanlıklara
Şafağın soluğunu alıyor yüreğimiz
Ve aşkımız
Bir bahar tomurcuğu dalında
Şimdi açılmak üzere
Şimdi çığlık çığlığa doğada.