Şuanda evimde beslediğim 1 anne ve 4 yavru kediciğe bakarken önemli bulduğum bi konuya değinmek istedim. Lütfen bunu "duyar kasmak" olarak algılamayın. Zira bazı "hayvanseverlerin" gözardı ettikleri bir konu olduğunu düşünüyorum.
Bu düşünceme katılmayanlar da olacaktır tabii ki lakin paylaşmasam içimde kalırdı. Lütfen hayvanları evlerinize hapsetmeyin. Eviniz giriş katı veya bahçe katı ise hele... Kaçmasınlar diye kapılarınızı, pencerelerinizi kapatıp bütün gün o hayvanların başını okşayarak, mamasını vererek hayvanseverlik yapmış olduğunuzu düşünmüyorum. Böyle yapıp da iyi niyetli olan da birçok insan var. Onların içtenliğinden de şüphem yok lakin hiçbir sevgi, sevileni hapsetmeyi gerektirmez (Keza bu durumu hayatlarında ki insanlara yapanlar da var ki buna da karşıyım.).
Bazılarınız onların sokaklarda öldüklerini, başka hayvanların saldırılarına maruz kalabildiklerini, onlara araba çarpabileceğini, başka insanların şiddetine maruz kalabileceklerini öne sürecektir. Oysa ki bu ihtimaller maalesef günümüz dünyasında insanlar için de geçerli, ancak kimse kendisini eve kapatıp koca bir ömrünü dört duvar arasında geçirmeye razı gelmiyor.
Diyeceğim o ki, hayvanseverlik, hayvanları dört duvar arasına kapatıp sevgi gösterisinde bulunarak olmaz zannımca. Lütfen hayvanlarınızı biraz özgür bırakın. Sizin evinizi kendi evi gibi gören bir hayvan zaten döner, dolaşır yine o çatının altına girer.
Saygılar...
Recep KAYABAŞI