Yaratıcı bir metafordan cehaletin mahvedici bir pislik olduğu gerçeğine savrulduğumuz an, bütün ıstırapların karartıldığı andır. Çünkü cahilin
kuvvetli bir belagatı, sahte kabiliyetleri vardır.
Kendi düşüncesi üzerine düşünme becerisi geliştirmemiş, geliştirme gereksinimi dahi duymayan biriyle herhangi bir konuda konuşmak boşunadır bu yüzden. Kaldı ki o birisi kendisiyle de konuşamaz. Kendi kendisiyle
zaman geçirmeyi yalnızlık sayar. Sabitleşmiş söz dizimleri, kalıplaşmış inançlar, kuşku geçirmeyen ilişkiler ekseninde kurduğu memnuniyetle hayatını idare eder. Cehalet içine düşülen bir durum, başa gelen bir hal değildir bu yüzden. Cehalet düpedüz seçimdir.
Sema Kaygusuz