" Zirâ Bil Ki Yanmadan Önce Yakılmaz "
Sinemde ateş, yansa da dumanın göstermez
Ben demem, o dinlemez, yar bilse de söylemez
-Emir Fuad-
İçimde bir ateş, yanar, yakar ama görünmez kimseye. Ses etmez içimde bir an susmayan feryatlar, gözlerimde yaş, dudaklarımda cümle, yanaklarımda gamze tutuşur. Elimde artık kalem yok, kâğıtlar eskisi kadar masum değil. Zira yanmıyorlar. Yakamıyor
Eski Sevgilim Safinaz'a Mektuplar - 4
Eski sevgilim Safinaz!
Sana olan duygularımın ters şeride girip tehlike saçtığını anlamam zor oldu. Beynim zincirleme trafik kazası yaşamış bir otoban gibi. Geçmişe döndüğümde zihnimdeki ölçü birimlerinin bile senden oluştuğunu fark ettim. Söz gelimi yoldan geçen bir kadını tarif ederken, “Safinaz’dan bir karış uzun” diyorum. Ya da birisi
"‘Bir zamanlar...’ diyorlar; bilmiyorum ne zamanlar
Belki Kalu Bela, belki cennetten kovulduğu zamanlar
Yasak elmayı ben yedim Tanrım
Ya günah için varım, ya da ah
Bir tenim, candan mahrum
Ruhum ediyor bana tamah
Bırakıp gidilen gibiyim, unutulan gibi.
Kehf’in Ashabı’ndan; zamanın terk ettiği.
Yüzyıllarca uyudum; uyandım