Benimle Yürüyene
Yolcu, keder çekme ki bu diyara düşenin
Yolunda otlar biter, mezarında çiçekler!
Karaltılar belirir başında her köşenin,
Her geçidin ucunda bir gözü kanlı bekler.
Gökten imdat isteme, güvenme gözyaşına,
Bakma düşman gözüyle bir sürü yoldaşına:
Murada ereceksin yarın sen tek başına,
Onlarsa yarı yoldan geriye dönecekler...
Varsın, tan ağarmadan kumral saçın ağarsın,
Sen sonu cennet olan yolundan dönme! Varsın,
Yolunu kesmek için zincirini koparsın
Dokuz yıl artığınla beslediğin köpekler!
Faruk Nafiz Çamlıbel
HEVEL
Aramice: הבל
Telaffuz (İngilizce): h’vel
Telaffuz (Türkçe): h(a/e)vel
*****
Bu Eski Ahit’te geçen Ecclesiastes (Vaiz) diye bir bölümden çıkma bir laf. Yazan için Davut’un oğlu Vaiz diyor. O kişi yüksek ihtimalle Kral Süleyman. (MÖ 970-931) Bu ölünce İsrail ve Yehuda Krallığı bölünüyor. Bir de bunun yaptırdığı tapınağın inşa süreci bugünün Hür
"Geç gelir tez gider deyû safa çekme keder
Âlemin hâli budur böyle gelir böyle gider"
Geç gelir tez gider deyû safa çekme keder Âlemin hâli budur böyle gelir böyle gider
İçinde bulunduğumuz dünya hayatında safa geç gelir tez gider. Hâlbuki elem sıkça uğrar biraz da zor gider. Dünya hayatının tabiatı o, çünkü ta işin başında “çamurumuz karılırken yağan kırk günlük yağmurun otuz dokuzu gam biri neşeydi” diye takviye ederler manayı.
ŞEM'Î DİVANI'NDAN
Hayr ü şer emr-i Hüdâ'dır yazılan levha kader
Oldur altında pîrim her şeye çekme keder
Ümran ÂŞIKFERKÎ
Senin dilediğin birşeyi Allah sana vermiyorsa onun dilediği birşeyi sana sakladığı içindir.
Allah'ın Seni istediğin şeyden mahrum ettiğini sanıyorsun, hâlbuki o iş senin sandığın gibi değildir, nice mahrumiyet gibi gözüken şeylerin perde arkasında daha büyük ikramlar saklıdır.
Sen bilgin ve hayalin kadar istiyorsun hâlbuki Allah kerem ve
Hakka teslim ol çekme keder.
"Gelir elbet zuhûra ne ise hükmü kader
Hakk'a tefvîz-ı umûr et ne elem çek, ne keder.”
Enderunlu Vasıf