Sen, ey fısıltılı şarkı, ardında hesaplaşması bitmeyen bir tarçın kokusu bırakıp gittin ya, işte o geceden beri lanet okuyorum aklını çelen yıldızların puştluğuna. Göz kırpmasalardı sana, düşmezdin gecenin idam etmeyi seven karanlığına.
Sen, ey melek, sen! Kanatlarını açmayı unutup kendini boşluğa bıraktın ya, o geceden beri rüyasız uykulardan uyanıyorum. Kitaplardan başka nefes alacağım balkon kalmadı gerçeklikler şehrinde...
Neden en mutlu olunabilecek anlarda bile geçmişten çaldığımız bir meşalenin geleceğimizi çalmasına izin veriyoruz ? Neden yalnızlığımızı kelimelerle büyültebilmek için bu kadar hastalıklı bir hayat yaşıyoruz ?
Yazarın ilk okuduğum kitabı Aşk Mutfağından Yalnızlık tarifleriydi. O kitabı daha çok beğenmiştim. Bu kitabın dili farklı geldi. En sevdiğim kısım Matruşka'ydı. Pazar Günü ve Fil mezarlığı da güzeldi :) Ama en güzeli kitabın adı Kediler Güzel Uyanır :)
Kitaplardan başka nefes alacağım balkon kalmadı gerçeklikler şehrinde.Bilinen en eski usulle süngere dalan avcıdan farkım yok,öyle dalıyorum yazının okyanusuna. Her vurgunda bir sonraki kitaba açıyorum ciğerlerimi.