Vücud ve iç
Vücud ve iç
Beden formuna ben dediği an.
Kendini yaşamdan ayırdı insan.
Vücudun yerine denilir mekan.
Form yaranmasına söylenir zaman.
Cisime göredir zaman ve mekan.
O,yoksa ne yer var,ne de ki,zaman.
Ürperti
Terli geçen gecelerin yolunda kesildi nefesim,
şanslıyım ki sözlerim hâlâ kendi elimde,
avucumda
ve hâlâ titriyor kalbin
fakat ben miyim geceye abanarak
göz çukurlarının içine dolan sancı,
bensem ruhunu ayyuka çıkaran,
gece cini gibi kalbine aşk şarkıları fısıldayan,
korkma korkutmaktan korkunun sessizliğini,
bensem yabana atan olancanın
Üzgünüm,acı sözlerim için..
Üzgünüm (kendi kalbimi kırdığım )için..
Bir Kaç Naçizane Tavsiye
Ben ne istediğini bilen, ne istemediğini gizlemeyen ve benden istenilene de kendi nezdimde red veya onay verebilen bir kadınım. Benim tutarsız, Aklından, kalbinden ve ağzından ne çıktığı belli olmayan, saygısız ve toksik hiç bir sevgiye, ilişkiye, arkadaşlığa, dostluğa, insanı ilişkiye ihtiyacım yok olamazda. Kıymet vermeyi de öğrendim kıymet
İŞTE BUNUN ADINA SEVDA
Ummadığım bir anda,
Kabul olan duamın adına.
Bilmem, bilemem heyecanlandım ben,
Ah aşk can bulunca,
Titredim, titredim, sarsıldım ben.
Rüyalarım bir değişik,
Sanki bir mesaj verir bana.
AŞK-I İKRAMDA HUZUR VE SAADET
Seni dualarımda fazla isteyince,
Bana neler oluyor?
Aşk için tutuşunca,
Ateşim sıçrıyor sana.
Seni yokluğunla bile benimsemiş ben,
Varlığını nasıl kaldıracak kalbinde?
Darbe olmuş dudaklarınla hayallerime,
GECE YARISI GULYABANİ
Amaçsız yaşamak nasıl bir şey?
Bunca kalabalık neden bu gayede?
Herkes leş hava pis,
Kimsede yok merhamet.
Anlamam hatta kavrayamam,
Gamsızlık neden bu kadar popüler?
Faydasız bir duruş var insanda,
Şafak Türküsü
Beni burada arama anne
Kapıda adımı sorma
Saçlarına yıldız düşmüş
Koparma enne,
Ağlama.
Kaç zamandır yüzüm tıraşlı
Gözlerim Şafak beklerdim
Uzarken ellerim
Yakar geçerim ruhun bile duymaz
Sözlerim esir alır hapsolursun
Parmaklıklar sarar dört bir yanını farkedemezsin
Bir bakışım tuzla buz eder benliğini toplayamazsın
Yangın yeri olur yüreğin
İstesen de söndüremezsin
Kaybolursun kendi dehlizlerinde bulunamazsın
Öptüğüm yerlerden miski amberler yayılır
Sarhoş olur ayılamazsın
İçin acır deva ararsın da bulamazsın
Tüm yolların bana çıkar
Fâilin olurum
Bulunamazsın...
4/7/2023
Pınar PEKĞÖZ
Unutmadık diye paylaşımlar yapıyorsunuz ya...
YALAN SÖYLÜYORSUNUZ!!!
Okadar çabuk unutuk ki hemde, yuzbinlerce insanın herseylerini hayatlarını en kötüsüde sevdiklerini saniyeler içinde kaybetiklerini okadar hızlı unuttuk ki...
Daha üzerinden iki ay geçmeden yine ayyuka çıktı hırslarımız, yine düştük dünya menfaatlerinin peşine, başladık yine egomuzu doyuracağız diye herkesin canını okumaya!!!
Depremin ilk günlerinde tırlarca yardım toplayıp depremzedelere şefkatle dağıtanlar, öndeki araç yol vermedi diye insan öldürdü... Evlerindeki kendi ihtiyaçları olan eşyaları bile kolileyip yardım kuruluşuna verenler, iki ay sonra komşusuna bir gram anlayış veremedi.
Mağdur insanlara yardımı dokunsun diye kendini ordan oraya atanlar en yakınlarını mağdur etmekten bir an çekinmedi.
Etrafımızdaki herkesle savaşır haldeyiz, tüm insanlıktan nefret edercesine geziyoruz...
Depremle başlayan birlik bilinci iki ay sonra yerini kine, nefrete, öfkeye bıraktı.
Birbirini tanıyan tanımayan herkes birbirinin canını okuyor!
Siz misiniz? UNUTMADIK DİYE PAYLAŞIM YAPAN!!!
Sahtekarsınız siz. Asrın felaketini unutunuz daha beteri yaşansa onuda unutursunuz.
Zira içindeki yıkımlar dan kurtulamadığı sürece hiç bir yıkım insanoğluna ders olmuyor !!!
Sözlerim çok dik gelebilir ama cesaret edip gerçekliğinizle yüzleşirseniz hak vereceksiniz.
Biz Unuttuk !
6 Şubat'ı bir tek kaybedenler unutmadı!!!
Öhöm öhöm... (hep bir topluluğa konuşma yapmak ve bu şekilde başlamak istemişimdir.) Biraz erken bir konuşma yapacağım çünküüü şu an aklıma geldi ve daha fazla düşünürsem korkup yazamayacağıma eminim. Ben Ebrar Bektaş, takipçilerimin çoğu biliyodur zafen. Günlerden 25 Ocak Perşembe 2024, saat 21 sularında bu konuşmayı sizlere yapsamda