"...ne zaman birine içimi açacak olsam dehşete benzer bir duyguya kapılıyorum."
Her şeyi kaybetmeyi bilen biri her şeyi kazanacaktır…
Sayfa 94Kitabı okuyor
Kutsal olmadı mı kalbim, daha güzel hayatla dopdolu,
Sevdiğimden bu yana?
Sayfa 90Kitabı okuyor
"Üşüyorum ve donuyorum çevremi saran kışın ortasında. Gökyüzü öylesine demirleşmiş, ben öylesine taşlaşmışım."
Hâlâ, eskisi gibi, dost, avutucu bir şarkı,
Ama bitti hayatımın sabahı,
Kalbimin baharı soldu çoktan.
Sayfa 30Kitabı okuyor
Henüz ruhun, o sevincin ruhu
Kalbin sessizliğinde dalgalar yaratırken,
Bir anda altın bir gün sarıyor çevremi.
Sayfa 29Kitabı okuyor
bu aralar sık sık öyle geliyor ki bana
daha iyidir uyumak, arkadaşsız kalmaktan,
böyle beklemeyi ve arada bir şey yapmayı ve
söylemeyi
bilmiyorum ve neye yaradığını şairlerin acil
zamanlarda?
Sayfa 133 - sonsuzluğa düşüş, hölderlinKitabı okuyor
Bir yeryüzü çocuğu ne kadar zor özgürleşirse ,insanlığımıza
o kadar güçlü dokunur.
Conrad Derdinand Meyer
Sayfa 1Kitabı okuyor
''benim eksikliğim güçten çok hafiflikte, fikirlerden çok nüanslarda, bir ana tondan çok çeşitli şekillerde düzenlenmiş tonlarda, ışıktan çok gölgelerdedir ve bütün bunlar tek bir nedenden ötürüdür: gerçek hayattaki bayağılıktan ve sıradanlıktan fazlasıyla çekiniyorum.''
Sayfa 123 - hölderlin şiiri, hölderlinKitabı okuyor
Her zaman tek başına konuşur, tek başına savaşır, tek başına acı çeker Nietzsche. Hiç kimseye seslenmez, hiç kimse de ona cevap vermez. Kimse onu duymaz.
Sayfa 253
Ebediyen aç kalacak en sevgili sevgi,
Sevdiğimiz şey, bir gölgedir sadece,
Sayfa 30Kitabı okuyor
Henüz ben inançla ve özlemle
Zengin, senin gibi, resminin önünde dururken,
Gözyaşlarım için hala bir yer
Aşkım için bir dünya buldum;
Sayfa 29Kitabı okuyor
"Ah, dünya benim ruhumu ilk gençliğimden itibaren korkutup kendi içine geri itti."
Sayfa 28Kitabı okuyor
Kader en zayıfları alıp dışarı atar.
Sayfa 87Kitabı okuyor
Hiçbir şey unutkan varlığa, yani insana kendi gençliğinden daha yabancı değildir.
Sayfa 78Kitabı okuyor