Hislerimin köreldiğine delil aramıyorum artık. uyurken rahatım. Uyuyamıyorum. Cümlenin başında kurduğum son hiç de öyle hayalimdeki gibi olmayacak biliyorum, bu yüzden cümlemi yarıda kesiyorum. Yarım cümlelerle beni anlayabilir misin? Aslında boşver gitsin. Anlayıp anlamaman umrumda değil. Hiçbir şey umrumda değil. Post-üzüntünün bizi getirdiği
Karşı karşıya oturuyorduk, ben aşk ile bakmakla meşguldüm o ara kendisine. Tavlanın taşlarını diziyorduk, bir yandan telefonuyla meşguldü. Tatlı bir sertlikle kimle konuştuğunu sordum. En neşeli halimle sorduğum en basit ama cevabı en ağır soruydu...
Artık bir başkasıyla konuştuğunu söylediğinde, masmavi gözleriyle gözlerimin içine bakıyordu. Bir an ne dediğini algılamaya çalıştım, sonra ben oynamak istemiyorum deyip, önümde duran tavlayı sertçe kapatıp garsonu aradım gözlerimle, seslendim hışımla; kırgın, öfkeli, üzgün, ağlamaklı bir ses tonuyla, kaçak bir çay alabilir miyim? Sonra hiçbir şey olmamış gibi konuşmaya devam ettim, içime konuştum. Gözlerimden yaş düşmesin diye kaçırdım gözlerinden. Kendime anlatmam gereken çok şey vardı artık, çok fazla ağır bir şeyler. Mavi dedim, bir ara; güzeldi seni tanımak, her şey güzeldi. Kaçak çay bile bu akşam başka güzel.
İki defadır tavlada beni yeniyorsun, dedi.
Zaten tavlada yenebildim ben sadece onu. Hep yenildim. Bir insan, bir insana ne kadar yenik düşebilirse, o kadar yenik düştüm ben ona, hiç diyemedim. Tanrı benim bu hüzünlü hallerimi seviyor galiba. En çok gülümsediğim kişiye de başkasına yâr ediyor şimdi. Hüzün de bana yakışıyor.
Garson! Kaçak çay getir, demli olsun.
Ben sen olmadan yaşayamam artık
Sensiz ben olabilir miyim ki
senden ayrılmak zorunda kalırsam
O zaman kendimi kaybederim
youtu.be/Umqb9KENgmk
- Anlamını bilmenize gerek yok müziği duyduğunuzda zaten bir şeyler hissedebiliyorsunuz. Size tavsiyem gözlerinizi kapatıp dinlemeniz.
Kişisel İşler 1.
Direk lafın ortasından başlıyorum. Çok acelem var. Bu yazdığım ilk kitap ve başka da bir kitap yazacağımı sanmıyorum. Derdim yazar olmak değil. İlgilendiğim şey hayatta kalmak. Hayatta kalmak derken bunun besin zincirine paralel bağlanmakla alakası yok. Direk doğrudan vücut bütünlüğümü muhafaza etmeye çalışıyorum. Organlarım
Bir asır yaşar mıyım? Hayatımdaki meçhul sorulardan sadece birisi bu. Şu sıralar çeyrek asıra demir atmaya hazırlanırken, zincirlerimi sağlamlaştırma çabası içerisindeyim hayat denizinde, arkama dönüp baktığımda geçen zamanın bana kattığı olgunluk seviyesini kıyaslıyorum içimde kalan çocuk yanımla. İçimde ne kadar çocukluk var? Hala ne kadar çocuk
Bazen gerçek olup olmadığını merak ediyorum . Bazen senin gibi bir insana sahip olabilecek kadar şanslı olabilir miyim diye soruyorum kendime . Daha fazla ne söyleyebilirim . Varlığınla şu hayatın yaşamaya değer olduğunun farkına vardım . O kadar harikasın ki ...