Hızla değişiyorum: bu günüm dünümle çelişiyor. Yukarı çıkarken sık sık basamakları atlıyorum-hiçbir basamak bağışlamıyor beni. Yukarı vardığımda, hep yalnız buluyorum kendimi. Hiç kimse konuşmuyor benimle, yalnızlığın ayazı titretiyor beni. Ne arıyorum ki yükseklerde? 
Friedrich Nietzsche
Üşüyorum
Bir coşku var içimde bu gün kıpır kıpır
Uzak çok uzak bir yerleri özlüyorum
Gözlerim parke parke taş duvarlarda
Açılıyor hayal pencerelerim
Hafif bir rüzgâr gibi süzülüyorum
Kekik kokulu koyaklardan aşarak
Güvercinler ülkesinde dolaşıyor
Bir çeşme başı arıyorum
Yarpuzlar arasında kendimi bırakıp
Mis gibi nane kokuları arasında
Ruhumu dinlemek istiyorum
Zikre dalmış her şey
Güne gülümserken papatyalar
Dualar gibi yükselir ümitlerim
Güneşle kol kola kırlarda koşarak
Siz peygamber çiçekleri toplarken
Ben çeşme başında uzanmak istiyorum
Huzur dolu içimde
Ben sonsuzluğu düşünüyorum
Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum Durun kapanmayın pencerelerim
Güneşimi kapatmayın
Beton çok soğuk, üşüyorum...
Muhsin Yazıcıoğlu
'Ben seni hallettim...
Konu sen değilsin.
Mesele artık, yaralanan benle, iyileşen ben arasında.
Bunu bilmekten, yanılmaktan, düşünmekten halsiz düştüm.
Derdim başımdan aşkın.. ama inan artık öznesi sen değilsin. Ben senden kalanı,daha önceden üstüme kalanlara katıp, özüme yerleştirdim. Adın önemsiz artık.
Gidişinle değil, kalakalışımla ilgileniyorum.
Benden kopardığın ve ben sustukça parçalara ayırdığım beklentilerimi artık yerlerden toplamıyorum...Bana batırdığın ve ben yok saydıkça daha da bastırdığın hayal kırıklığını, göğsümden çıkarmadım.
Taşıyorum..
Sızladıkça seni anımsıyorum..
Ölmemek için..Yara orda.. tedavi ettirmedim, üstüne konuşturmadım. Acım senin beni acıtmış olmana değil artık. Benim, senin beni acıtmana bu kadar razı olmuş olmama.
Ben seni hallettim...
Kendimle ilgili halledeceklerimin daha zamanı var.
Varlığın bana varlık değil. Yokluğunun yoksulluğunu çekmiyorum artık.
Zaaflarım boşluklarım vardı, oralara denk geldin. Şimdi kendime kaybettiklerimden, yeni bir ben doğurmaya çalışıyorum.
Tamam sevmenin belliki yok edenini öğrendin. İyide ben kendimi nasıl bu kadar sevmemeyi öğrendim. Sende değil kendimde arıyorum artık.. Seni değil, sende kaybettiklerimin yasını tutuyorum. Hazır olmayı bekliyorum.
Gücümü toplayabiliyorum. Başka türlüsünün mümkün olabileceği bir geleceğe gitmek istiyorum.
Kendimi zaaflarımdan büyütebilmeyi diliyorum.....MESELE ARTIK YARALANAN BENLE İYİLEŞEN BEN ARASINDA. '
Bazı geceler kendimi arıyorum herkesçe
( ama genelde hep bulmuşum genel ) ...
🤍 𝓶𝓮𝓵𝓲𝓼𝓪𝓼𝓪𝓱𝓲𝓷
Ulu orta...
seyrek gülüş sen ne güzel bir şeysin
nazlanırsın ama bir gün gelirsin'
düşen bir yaprağa bağladım hayatımı
olsun artık diyorum ne olacaksa
paralı asker miyim neyim ben
ekleyip duruyorum sabahları akşama
ve kendimi arıyorum meşgul çalıyor
gerçi söylenmez böyle şeyler uluorta
aşk diyor başka bir şey demiyor kalbim
nasıl bir dostluk ki bu,hem
Bazı insanlara, bazı kitaplara, bazı şiirlere, bazı rastlantılara ve bazı kaderlere inanmasanız bile borçlusunuzdur. Hala kendimi arıyorum. Sadece kendim için. Sadece kendi doğrumu yazıyorum. Onunla arama sokmam artık hiçbir şeyi.
Umay Umay
Uluorta
“Seyrek gülüş sen ne güzel bir şeysin
Nazlanırsın ama bir gün gelirsin.
Düşen bir yaprağa bağladım hayatımı
Olsun artık diyorum ne olacaksa
Paralı asker miyim, neyim ben
Ekleyip duruyorum sabahları akşama,
Kendimi arıyorum meşgul çalıyor
Gerçi söylenmez böyle şeyler uluorta
Aşk diyor başka bir şey demiyor kalbim
Nasıl bir dostluk ki bu,hem
Şimdi sonsuz yıllar sürecek bir yalnızlığın ortasından
Senin yelken açtığın yeni aşkın şerefine yazıyorum
Geri dönmen için değil
Sende açtığım yaraları iyileştirmek için bir yama arıyorum
Kendimden nefret etmek için sürekli gidiyorum
Ama hep sana varıyorum
Ben kendimi kapattığım zengin zindanda sensiz bir devir eskittim
Geri dön diyemezdim, üstümüze işlediğim günahların eli değmişti
Gittiğinde boğazımdan düğüm dolu yüzlerce gemi geçmişti
Ama ben, bir daha aşk şarkısı yazmamaya yemin etmiştim
Bu pejmürde duruşuma
Bakma öyle
Kendimi arıyorum
Asırlardır
Ne kaybettim savaşı
Ne kazanabildim
Öyle arafta duruyorum işte...
Tunebuni
Ne aşkı ne sevmeyi arıyorum ben. Ben geçmişte de gelecekte de kendimi arıyorum, sevincimi, huzurumu, sürüklendiğim bu yolda ruhumu arıyorum.
"Ne tamım ne eksik, ne varım ne yok. Bir şeyler var ama çok şeyler yok. Bir bilmecenin içerisindeyim, çözebilirsem ne âlâ... Az evvel bir söze denk geldim. Beni bana getiren.
"Muhabbette rızıktır kızım. Kâbiliyetinizin keşfini Allah'tan isteyin. Sahibinden kendinizi talep edin."
Kendimi istiyorum Rabbimden, yaratıldığı maksat uğruna çaba sarf edebilmek için özümü talep ediyorum... Bir oraya bir buraya koşturuyorum, nerede rıza, nerede menfaat sağlarım tam bilmiyorum ve gâmlanıyorum. Arıyorum...
Ararken bazen düşüp kalkıyorum ama olsun hatıralar biriktiriyorum. O'nu bulmak için düşüyorum, O'nun hayaliyle kalkıyorum. Bu yol çetin fakat akıbeti hayr olan bir yol diyorum. Yoldaşlarıyla yolunu buldursun Rabbim."
Yok Gibi Yaşamak
Boğuk bir bakışın oluyor senin
Bir girdap derinliğinde kayboluyor gibiyim
Yok gibi yaşamak bu kalkıp kurtulmak gibi kalabalıktan
Durma bana türkü söyle Anadolu olsun
Susuz dudak gibi çatlak olsun
Karanfil gibi olsun kara çiçek gibi solgun yüzün
Durmadan akıyor kalbim ayaklarına bana karanlık bakma
Ağıyorum bir karanlık karayel saçlarına
Çekme
Üçüncü Şahıs
Gözlerin çıkmıyor aklımdan, kahverengiye bal bulaşmış gibiydi, içinde oksijen vardı. Nefes almak için bakardım, şimdi anlıyorum ansızın neden nefes alamadığımı, kendimi sokaklara neden attığımı, arıyorum gözlerini, bulamıyorum. Ne zor! kimseye anlatamıyorum, kimse bilmiyor, bilen yüzüme bakmıyor....