Kibritçi kız, Piraye, Şizofren Aşka Mektup ve Bir Genç Kızın Gizli Defteri.
Çocukken de okumuşum kitap 🌸
Şöyle şuracıkta kıvranıp ölüversem kibritçi kız gibi hayaller içinde... Kimsenin ruhu duymadan herkesin dışı benim içim sıcak bir halde...
Kibritçi kızı şu yaşımda daha iyi anlıyorum sanırım...
Acemi - 1
Az önce bir hikaye okudum.
Hikaye de kız ve babasının arası bozuk, tabiki barışıyorlar.
Yazar, adamın hislerini öyle güzel anlatmış ki; adamın bir "kızım" demesi var.
Gözümden yaş aktı resmen.
Biz o kelime için neler vermezdik be. İçten gelen şefkat dolu bir "kızım" kelimesi tek ihtiyacımızdı, bir de güvenip, başımızı yaslayacağımız bir omuz. Babamızın prensesi olmasakta olurdu. Ama "külkedisi" olmayı bile çok gördüler bize.
Bizde "kibritçi kız" olduk, ama bizim bedenimiz değil kalbimiz dondu.
Şimdi öyle mi...?
Cep telefonu internet yoktu.. mahallede sevdiğimiz kişileri görmek için tur atar, evdeki telefonlarımızdan bi şekilde bulduğumuz telefonunu arar sesini duyar kapatırdık. sesini duymak bile yetiyordu hesap edin artık o yılları. görmek ise bambaşka bir duyguydu. radyoda istek yaptığımız parçalar eşliğinde kibritçi kız misali müzik bitene kadar hayaller kurardık. teneffüslerin gelmesini dört gözle bekler zil çalar çalmaz kendimizi okulun bahçesine atardık. göremeyince anlardık ki bugün gelmemiş. çünkü daha ilk teneffüste birbirimizi görme yerimiz belliydi. işte biz sevginin en masum temiz ve saf olduğu dönemleri idrak ettik..şimdilerde ise gençlik bitmiş. iki günlük ten sevdalarına aşk adı vermiş, menfaati sevgi görmüşler...halbuki biz bir simiti katıksız yer halleyi ikiye bölerek paylaşırdık.. teknoloji geliştikçe ve zaman geçtikçe gerçek aşklar öldü ve sevgi kaybetti malesef.....
Kış, en sevdiğim mevsimdir. Hele bir de kar yağar da etrafı bembeyaz bir örtü gibi kaplarsa... Yine de ne zaman böyle soğuk olsa , kar yağsa kalbim acır ; yaklaşık yirmi yıl önce okuduğum o hikâye gelir aklıma : " Kibritçi Kız" . Çok küçüktüm , ilk okuduğumda hikâyenin bitiş sebebini kibritlerin bitmesine bağlamıştım ama yine de kalbim acımıştı . Biraz büyüyünce anladım ki hikâyeyi bitiren kibritin tükenmesi değilmiş... Sıcak tutan bir botun, kalın bir montun varsa güzel ve keyifli gelir kar. Peki ya bunlar yoksa?