Seyyidül - İstiğfar
"Allâhümme ente Rabbî lâ ilâhe illâ ente halaktenîve abdüke ve ene alâ ahdike ve uâ'dike mes'tetâtü eûzü bike min şerri ma sanâtü ebû'ü leke binîmetike aleyye ve ebû'ü bizenbîfağfirlî zünûbîfe• innehû lâ yağfiruzzünûbe illâ ente"
Mânâsı:"Allâh'ım! Sen benim Rabbimsin. Senden başka (ibâdete lâyık) hiç bir ilâh yoktur. Ancak sen varsın. Beni sen yarattın. Şüphesiz ben senin kulunum. Gücüm yettiği kadar, Zât-ı Ecelli âlâna verdiğim sözde durmaya çalışıyorum. Yâ Rabbi, işlediğim günâhlann şerrinden sana sığınıyorum. Bana lütuf ve ihsân buyurduğun nîmetleri ikrâr ve itirâf ediyorum, günâhlarımı da itirâf ediyorum. Yâ Rabbi!
Beni mağfiret buyur (günâhlarımı bağışla), zira senden başka günâhlan bağışlayacak, (mağfiret edecek, affedecek) hiç bir kimse hiç bir kuvvet yoktur, ancak sen varsın.”
Peygamber Efendimiz bu duâ hakkında şöyle buyurmuştur:
"Her kim, bu duâyı inanarak gündüz okur da o gün akşama çıkmadan ölürse o kimse cennetliktir. Her kim de inanarak akşamleyin okur da sabah olmadan (sabaha çıkmadan) ölürse o kimse cennet ehlindendir. "Cennete girer.” buyurdular. (Buhari).