KİM KİME KÜSTÜ
Zemheri damladı gecelerime
Seherler şafaklar şebneme küstü
Derman bulamadım acılarıma
Gönüldeki yara merheme küstü
İçimde sönmeyen bir ateş yanar
İÇ SESLER KOROSU
kız: çocukken pazarı pazartesi’ye bağlayan kem geceler içim burulur, dururdu., dua ederdim içimden, yarın deprem olsa, kar yağsa, savaş çıksa, fırtına kopsa ama insanlara hiçbir fena şey olmasa da, yalnızca okullar tatil olsa diye., şu anda işte böyle aynı bu ruh halindeyim., yarın birşey olsa ama insanlara fena birşey olmasa da bu hayat biraz
Bizim çocukluğumuzda annelerimiz çalışmazdı. Okuldan eve geldiğimde boynumdaki anahtarla kapıyı hiç açmadım. Hatta Babamın bile anahtarı yoktu. Annem evimizin bir parçası gibiydi, hep evdeydi. Her yere birlikte giderdik, zaten öyle çok da gidilecek bir yer yoktu ki.....
En büyük eğlencemiz sokaklarda oynamaktı. Sokakta oynamak diye bir kavram