Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Bu gibi kitapları söyleyecek farklı bir şeyleri var mı diye merak ederek okurum. Eğer pozitif bir şey katacağına inanırsam okumaya devam ederim.
Bu kitapta malesef yaratıcı, değişik bir bakış açısı, ilginç bir fikir vb göremedim. Kişisel gelişim, spritüal öğretiler, uzak doğu bilgeliği konularına uzaktan da olsa aşinaysanız bu kitaba ihtiyacınız yok diyebilirim. Özür dileme ya da affetme vb ritüellerinin/enerjilerinin, üstelik bildiğiniz açılardan bir daha anlatılması size bir şey katmayacaktır. Kitabı bir yerine kadar okuduktan sonra, okumadığım kısımlardan belki bir cümle kazanımım olur diye okumalı mıyım acaba sorusuna hayır yanıtını vererek kitabı biraz kurcaladıktan sonra üzülerek yarım bıraktım. Bana uygun olmayan nadir kitaplardan oldu.
Yukarıdaki yorumlarım kişisel bilgi birikimim ve bakış açımla yaptığım bir değerlendirme. Eğer bu konularda yeniyseniz ve sistematik anlatımı olan bir kitap arıyorsanız alabilirsiniz, ancak piyasada buna benzer kitaplarda bulabilirsiniz. Daha önce benzer kitapları okuduysanız biraz hayal kırıklığı yaşayabilirsiniz.
Güzel bir kişisel gelişim kitabı diyebiliriz. Hayata bakış açınızı ve yönünüzü değiştirecek bir kitap. Hikayeler, sözler, bilimsel araştırmalar gibi birçok şeyle de anlatım desteklenmiş. Sürükleyici bir kitap.
Rougon-Macquart serisinin bu ilk kitabında aile üyelerini tanımaya başlıyoruz. Karakterler bakımından iyi dediğimizin üç gün yaşamadığı, "ne biçim bir mahluk bu" dediğimizin ise alıp başını yürüdüğü bir roman. Serinin giriş kitabı olması nedeniyle, aileyi doğuran dönemin koşulları anlatılmış. Betimlemeler tadından yenmiyor fakat karakterler oturana kadar (kitabın ilk çeyreği bitene kadar) kendimi kaptırmakta zorlandım. Bu da bir çok romanda yaşanabilecek bir durum. Normaldir.
Zola'yı okurken kötüler cezalandırılsın, iyiliğin hikmeti ortaya konsun istiyor insan zaman zaman. Ama böyle bir gayesi yok kendisinin. O, olanı olduğu gibi okura sunmayı seçen bir yazar. Her insanın içinde yatan, uygun ortamı bulduğu anda ortaya çıkan ve üreyerek bünyeyi ele geçiren kötülüğü gösteriyor olanca çıplaklığıyla. Gösteriyor, anlatıyor ama "iyi-kötü" gibi bir yargıda bulunmuyor kesinlikle. Bunu da şöyle açıklıyor "Hayata elverişli bir nesne olmadığı için azota kızan, buna karşılık hayata elverişli bir nesne olduğu için oksijene sevgi belirtileri gösteren bir kimyacı düşünebilir misiniz?"
Sinir sistemim kaldıramadığından iki kitabını üst üste okuyamasam da bayılıyorum bu "deneysel roman" anlayışına. Kitapları kitaplıktan kaş göz yapıyor gel de oku diye.
Ayrıca Zola'ya hayran olmamın en önemli nedeni; sanat kaygısı gütmeksizin kurduğu cümlelerin insan ruhunu coşturan bir kimliğe bürünebilmesi. Bu dil, Rougon'ların Yükselişi'nde de insanı mest ediyor. Hak ettiği ilgiyi görmemesi, birçok kitabının yeniden basılmaması sebebiyle Zola'yı yaşatma derneği kurasım var.
Okuyunuz-okutunuz efendim.
Onun yükü ne topraklar, mallar nede gümüşler, altınlar ve mücevherlerdir. Onun yükü, parlayan ruhlardır gölgelerinden kurtulmuş, ışıkta ve anlayışın özgürlüğünde.
Bırakın, kendini aşmak isteyenler, bir olmak isteyenler ve yeryüzünden demir almak isteyenler binsin bu gemiye.
İşte, böyle öğrettim Nuh'a.
Ve şimdi size de öğretiyorum.
İstanbullu Amazonlar
"Kimsün kimün şekürün, kim kümü şekerün lemzirin faili livatay-i eylesin ey ağalar" demiş Esma... Günümüz Türkçesi ile "Kim kimi s.kerse ağalar" diye özetleyelim.
Kitabın en can alıcı cümlesi burası idi benim için. Kitabın kurgu olduğuna insan inanamıyor, uydurduğu her tarihi belgeye dönüp baktım, özellikle de Jibit Terzian tez çalışmasının gerçekliğine inanasım geldi.
Tarih sevenler için, Osmanlı diline hakim olanlar için çok daha akıcı olacak bir kurgu roman. Erkekler dünyasında sözlü tarihin dışında bir tarih arayışı olacaksa kadının, tam olarak yazarın yaptığı gibi samanda iğne aramak gibi olurdu. Başka bir ifadeyle, kadınlara dair tarihsel yazımlar için oldukça araştırma yapmak gerekiyor, belki mektuplar belki günceler arasında varsa iki satır, oralarda rastlıyoruz izine. Ne demişti Şebnem, salyangoz izi bırakmak...
Farklı bir kurgu, dil ve tarih yazımı denemesi okumak isteyenlere öneririm. Tarihe pek hakim olmasam da keyifle okudum.
yol hepimizin içinde aslında
Yol Senin İçinde! Kitap örneklerle genelleme yapmanın iyi olmadığını, olumsuz düşüncelerin kötüyü çağırdığını, iyi düşüncelerin ise olumluyu ve güzeli çağırdığını kanıtlıyor. Gerçekten de ben bu kitap sayesinde doğru sandığım düşüncelerin aslında yanlış olduğunu ve bu doğru olarak düşündüğüm düşüncelerimin esasen beynimin bana bir oyunu olduğunu öğrenmiş oldum. Sizin de bu eşsiz eserden öğrenecekleriniz var.
Kanıtlarla bu doğruların neler olduğunu öğrenince rahat bir yaşam süreceksiniz. Yalnızsındır. Ne anlamak, ne anlaşılmak için çaba sarf eetmek istersin. Arafta kalan kişinin önlenemez yazgısıdır bu. Hayat hem siyahtır, hem beyaz. Hem buradasındır, hem olmak istediğin yerde. Bazen her yerdesindir, bazen hiçbir yerde. ve daha önemli bir soru var kendine sorman gereken: Kaç adım attın kendinden içeri? Bu dünyada umutsuz bir yaşam sürmek için yaratılmadı. Umutsuzluk halbuki çok uzaktadır. Farazidir. Gelecek ile örtülüdür. Neden zor olanı seçiyorsun ki? Geleceğe dair planlar insanı hüsrana uğratır. Neden sana uzak olana bel bağlıyorsun? Mutluluk tohumları senin içinde. Şimdide. Bırak filizlensin. Ve sadece izle. Filizlerin içinde koca bir ormana dönüşüşüne şahit ol. Onu reddetme. Kabullenmekten korkma. Umut hep bakidir. Üzülme, kaybetmedin onu. Sadece onu yaşamayı unuttun. Kendini seçmeyi yeğledin sadece. Kendini unut. İçinde filizlenip koca bir ormana dönüşen yerde yola koyul. Kaybol. Kendini kaybet ki mutluluğu bulasın. Gelecekten kurtul ki asıl kendini bulasın.