"Bütün çocuklar karanlıktan korkar.
Karanlık, içinde insanı yakalayıp sessizce yiyen canavarların olduğu, kapıları ve pencereleri olmayan bir odadır.
Ama ben sadece kendi karanlığımdan, yani gözlerimin içindeki karanlıktan korkuyorum."
Sayfa 9Kitabı okudu
“İnsanlarla dolu bir odada olmama rağmen dünyadaki en yalnız çocuk olduğumu hissediyordum.”
“Dünyadaki en zor şey, bir kuşu özgür olduğuna inandırmaktır! ”
Sayfa 95Kitabı okudu
Tam kapıyı kapamak üzereyken tuzlu deniz kokusunu aldım. Gözyaşları. Babamın gözyaşları deniz kokuyor. Peki ama deniz bu kadar güzelken babamın gözyaşları neden bu kadar can yakıcı ?
Sayfa 75Kitabı okudu
"Bazı haberler insanın yanında sarılabileceği bir kedi varken verilmeli."
Sayfa 29Kitabı yarım bıraktı
Saçlarımda kiraz bahçeleri
Salıncak kuruyor dallarına çocuklar
Hep ben düşüyorum, hep ben,
Sayfa 45 - Metis yayınlarıKitabı okudu
Korkarak yaşamak, yaşamak değildir.
Karanlıkta kalınca insanın canı daha çok acıyor çünkü canını yakan şeyi hazırsız yakalanıyosun.