Dünyadaki her şeyde olduğu gibi kitap okumak için de doğru bir zaman vardı.
Kitap okuyucunun beklentilerini karşılamasa bile, okumaya değer olduğu müddetçe, bir okuyucu okuma deneyiminin tadını çıkarabilir miydi? Beklentinin farklılığına rağmen bir kitabı güzel olarak adlandırabilmek mümkün müydü?
İnsanın sızlayan yüreğini delip geçebilecek bir kitap var mıydı bu dünyada? Bir kitap böylesine büyük bir işi başarabilir miydi?
Mümkün mü?
En büyük kayıp sahiden aşkı yitirmek miydi? Sevgi hakikaten o denli yüce miydi?
Nasıl ki kimileri yalnızca sevgiyle var olabiliyorsa, bittabi birini sevmeden de yaşanabilirdi.
Terk edenlerin hikâyesi. Birkaç gün süren veya sonsuzluğa uzanan terk edişler. Her biri farklı şekillerde gerçekleşmiş olsa da nihayetinde her terk ediş, kişinin yaşamını değiştirirdi.
Ben çok ağladım. Ağlamak istediğinde ağlaman lazım. Yüreğin ağlıyorsa, sen de ağlamalısın. Böyle böyle yavaşça iyileşiyor insan.
Geçmişin havasından kurtulup, yeni havayı kucaklamak. Kendisini ne zaman geçmişinden koparabilecekti? Geçmişten kurtulma çabası da özünde bir tür hırs değil miydi?
başkalarının gözünde nasıl görüneceğinden endişelenmeyi bırakırsa, berbat bir gün geçirmekten kurtulabilirdi.