Fatma Ülkü
@kitabinulkusu
İstanbul Üniversitesi Eczacılık
42 okur puanı
Ekim 2019 tarihinde katıldı
Ey büyük hayal! Kalbimin fısıltısı
Saatler yeniden kurulsun içimde
Boşuna gizleme kendini
Bildim kalpte kımıldyan
O esrarlı sesi, çılgın maviyi
Şimdi yeryüzü büsbütün temaşa
Şimdi her şeyi unut, kendini hatırla
Mustafa Özçelik
Hissedince sana vurulduğumu
Anladım ne kadar yorulduğumu
Sakinleştiğimi, durulduğumu
Denize dökülen bir pınar gibi...
Sabahattin Ali
Okur Takip Önerileri
bir renk değildir mavi huydur bende
ve benim yetinmezliğimdir...
Edip Cansever
"Cemil Meriç'e göre kitapların dünyası güzel dostlarla doludur. Ona göre buraya alelade kişiler giremez ve bu dostlarla bağ kurabilmenin yolu liyakattir. Kitapların derinliklerine inmenin tek yolu onları hakkını vererek sevmektir."
Genç Okur'Öz
Şu bağlı bahtımı çözmeyi dene,
Yüreğimle çiftleş, gezmeyi dene;
Vuslat hangi güne, yazmayı dene;
Hep meçhul semtlerde ben yürüyorum.
Bahaettin Karakoç
Bir parçacığım ben, bütüne hasret;
Zaman döne dursun, o güne hasret;
Ruhumsa zamanın üstüne hasret;
Ebediyet boyu bir an... Olmaz mı?
Necip Fazıl Kısakürek
"Ben bir şeyi hiç mi hiç az sevemedim.
Hele orta hiç sevemedim.
Hep çok sevdim. Arkadaşlarımı da severim. Yeryüzüne biterim.
Eve portakal aldığımda kasayla alırım.
Dayanamayanlar çürür."
Nuri Pakdil
Pia
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit o başka bir şehre gitmese
Atilla İlhan
Bulmak gibi tıpkı
Karlar altında kayıp uzanırken ova
Yolu kendiliğinden,
Donmuş dallar esen ılık rüzgâra
Çiçek açar çekingen.
Behçet Necatigil
Derin bir iç çekiş ve kısa bir duraksama
Hayat işte...
ve aşk, aniden yola fırlayan bir çocuktu.
ispat edemem fakat öylece içime baktın
ve sonra kalbim olaysız bir şekilde dağıldı
Furkan Çalışkan
Ben masal gibiydim, bir vardım bir yoktum. Çünkü çocuktum. Büyükler beni görmek isterlerse var olurdum, görmek istemezlerse yok. Ama yanılıyorlardı. Ben hep vardım, en çok da beni yok saydıkları zamanda vardım. Hepsi birbirlerini, birbirlerini gördükleri kadar tanıyorlardı. Oysa benim yanımda bütün maskeleri düşüyordu. Çünkü ben çocuktum, yoktum. Onları en gerçek hâlleriyle çizdim aklımın defterine. Ben büyüdükçe onlar masal oldu içimde.
ÖBGZK
birden hatırlasın,
o da seni, birden bazen:
nerde, ne yapar şimdi?
parlar bir özlem anılar arasından.
bu akşam, ne garip sözcük
sanki ilk duydum, yadırgıyorum:
akşam.bilmem bulur muyum,
yollara baksam?
söner yangın birazdan
yatışır özlem.
birgün karşılaşırız
bir gün, bir yarım akşam
Behçet Necatigil