Demir Perdenin çanağı... Bu çanağın bozuk LNB'si...
Diğerlerinden farklı mıydı? Hayır. Kanlı değil miydi? hayır. Özgür-hür irade mücadele mi etmedi? Hayır. Bu kez yakılan mermiler, topçu gülleleri yahut motorize birliklerin ateşleri sonrası boş kovanlar masum göz yaşları ile paslanmadı mı? Evet, ne masum kalmıştı ne de göz yaşı...
23 Ekim 1956 tarihi kızıl emperyalizme karşı ilk başlarda medeni ve basit bir öğrenci yürüyüşüne uyanmıştı Budapeşte halkı. Sabahın ilk ışıkları anlatıyordu o günün; içinde var olan puslu, sisli ve hafif yağmurlu bir tutamda ihtilali olacağını. "Rüzgar ile çığlar düşer dağdan vadiye..." Talebe toplantıları bildirilere, bildiriler nümayişlere uzanmıştı kısa zamanda. Ama görülmesi gerekilen bir gerçek vardır ki kelimeler ile bu gereçeği gün yüzüne çıkarmak oldukça güçtür. En mühim delili ise 23 Ekim 1956 da talebe nümayişi esnasında gökten zembille inen ellerinde pekte masum olmayan pankartlar bulunduranların kimler olduğu? Tasmalarının kimlerin elinde olduğu ve en önemlisi 13 gün içerisinde Budapeşte'yi Rus tanklarından temizleyen Hür Kossuth'ların dini akıl hocası 14. gün daha yeni rus birlikleri sınıra yakınlaşmamamışken bile Amerikan desteğiyle yugoslav elçilik binasına sığınmasını Kara emperyalizm ile kızıl emperyalizmin kavgalı düşman mı? Çıkarcı kardeş mi oldukları sorularını akıllara getirmektedir.
