Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

45. Durak

Büşra Nur

45. Durak Sözleri ve Alıntıları

45. Durak sözleri ve alıntılarını, 45. Durak kitap alıntılarını, 45. Durak en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sevgilim, birinin gidişlerini sevebilir misin? Ben seveceğim, adımlarını izleyeceğim.
Sayfa 304Kitabı okudu
Reklam
"Tesadüfler, en az ihtimaller kadar can yakarlar."
Sayfa 105Kitabı okudu
Zihnimde bitmeyen bir ses var, o sesi susturamıyorum.
"Her arkadaşlık bir gün biter,her sevgi sona erer sonsuz diye bir şey yok Akasya."
Sayfa 230 - YektaKitabı okudu
“Gitmeye cesaret etmek kolaydır canın yanınca, peki ya unutabilecek misin bıraktıklarını ardında?”
Sayfa 60
Reklam
Adımlarını izledim, Gidenleri izlemek hep bu kadar zor muydu?
Şehirler mi bizi terk eder, yoksa biz mi şehirleri terk ederiz?
“Sevgi, bir gün kopacağını bile bile bağlanmaktır.” Akasya geçmişin ona hissettirdiklerinden kaçarken her yıl şehir değiştirmek zorundadır. On yedi yaşından beri gittiği her şehirden biraz daha yarım ayrılan Akasya, bir haziran gecesi şehre veda ederken kaybettiği anıların parmak izlerini ruhunda taşır. Ankara’ya ayak basarken bu şehrin, onu kaçtığı geçmişin ortasına bırakacağından bihaberdir. Kırk beşinci durakta bulduğu Yekta Emir Ilgaz, onu kaybettiği anılarla yüzleştirerek bütün doğrularını sarsacaktır. Rüzgarın uğultusu, benim için yeniden başlama vaktinin geldiğini anlatıyordu. Sarı saçlarımın arasına karışan kum tanelerini umursamamaya çalıştım. "Yeniden başlamak mümkün." demişti yıllar önce çok sevdiğim bir yazar. Yeniden başlamak gerçekten mümkün mü? Güneş ışıkları gözlerimi alırken son kez bu şehre baktım. Deniz dalgaları ayaklarıma kadar gelip geri çekilirken, içimde tarif edilemez bir burukluk vardı.
Sayfa 1
“Canın zihninde olayları büyüttüğün kadar yanar. İçindeki küçük kız, geçmişin taşlı yollarında diz çöker. Acıdan geçmek istersen içindeki kızı büyüt, anıları unut.”
Sayfa 354
Reklam
Adımlarını izledim. Gidenleri izlemek hep bu kadar zor muydu?
Sevgi, bir gün kopacağını bile bile bağlanmaktır.
Yanımda taşıdığım her hatıra, yarının gözyaşları gibiydi.
Siz tarafınız nedir?
Hepimiz elimizde bir kalemle yaşıyorduk. Kimimiz mürekkebini bir başkasından alıyordu, kimimizin kalemini bir başka el tutuyordu fakat her ne olursa olsun hepimize ait bir kalem vardı. Yıllar önce kendi mürekkebimi bulmuş, kalemimin üzerinden bütün eller çekmiştim. Sadece benim elim ve mürekkebim vardı. Her yıl o karaladığım sayfaları yırtıp atarken bir başkasının yaşamının bana ulaşmasına da izin vermiyordum.
Sayfa 97 - Ren YayıneviKitabı okudu
757 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.