602. Gece Sözleri ve Alıntıları
602. Gece sözleri ve alıntılarını, 602. Gece kitap alıntılarını, 602. Gece en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.19. YY sonlarında
Dünyayı en iyi şekilde yansıttığı düşünülen edebiyat artık kendi başına dünyayı kuran bir etkinlik olarak algılanmaya başlandı. Edebî eser, elbette elbette dünyayla bir ilişki içindeydi ama bu yüksek entelektüel etkinlik dünyaya şekil veren bir güce sahipti artık.
Bizi biz yapan başkalarının bize bakışıdır biraz da
Aydınlanmanın hayal kırıklığıdır aydının yaşadığı
Kendisi olmak isteyen karakterlerin başkalarından farklı olduklarının bilincinde olmaları bir yandan da suçluluk duymalarına neden olur. Pamuk romanlarında kendisi olmak demek ait olduğu kültürün, toplumsal yapının dışına çıkabilmek, her türden cemaatin karşısında yalnız olabilmek demektir.
Elimden geldiği kadar hikaye kahramanlarının konuşmalarını canlandırmaya çalışırdım okurken. Sonunda sucuk-ekmekçi başını sallar, kötü günler yaşıyoruz diyerek içini çekerdi. Olur böyle şeyler derdi elmacı da: insan neler görüyor yaşadıkça.
İnsan...
Modernizm ilerlemeyle barbarlıktan kurtulunacağını vaat ediyordu. Oysa tam tersi olmuştu, barbarlık steril ve organize bir hal almıştı. İşte modernliğin ürünleri olan Nazizm ve dünya savaşları ortadaydı. Insanlar şu sorunun yanıtını bulamıyorlardı: Böylesine gelişkin bir uygarlık, böylesine incelmiş bir kültür nasıl olur da böylesine büyük bir barbarlık üretebilmişti? Üstelik bilimcilerin bu süreçteki rolü hiç de azımsanmayacak kadar önemliydi. Bir çoğu gönüllü olarak bu süreçte rol almış, savaş endüstrisinin kilit noktalarında görev yapmış, insanlar üzerinde yapılan korkunç deneyleri tasarlayıp gerçekleştirmişti.
Bir tutunamayan için özgürlük, oyundan hiçbir şey almamakla mümkündür
“ Yabancının biri... hem de karşı cinstense... genellikle en az önyargılı olan yargıçtır.”
John Fowles
Oğuz Atay’ı hep okuyacağız
Her şeyden önemlisi, tüm düşünsel macerasını yapıtlarında sonuna dek yansıttı; bu ülkede ve bu zamanda başkalarınca gayrıciddiye alındığını bile bile edebiyat ve sanatı ciddiye aldı. O yüzden Atay'ı hep okuyacağız.
Realist roman adeta sokakta dolaşmaya çıkarılmış bir aynadır. Oysa modernist edebiyatta dünyanın karakterler üzerinde bıraktığı izlenimler tasvir edilir; ya da olayların tetiklediği içsel süreçlerin dışavurumları anlatılır.
Her yaratıcı edim aynı zamanda bireyi çevreleyen diğerlerine karşı verilmiş bir cevap, bir meydan okumadır.
Sayfa 277Kitabı okudu
Oğuz Atay
İnsaf sahiplerine sesleniyoruz. Ey insaf sahipleri! Ben ve Olric sizleri sarsmaya geldik.
Tutunamayanlar/ Oğuz Atay
Ah şu kavramlar ve biz:)
Uzunca bir dönem hem Türkiye'de hem dünyada modernist sanat yerine modern sanat denildi, modern olan modernist olanla özdeş tutuldu. Çağdaş olan moderndi, dolayısıyla modernist. Tabii bu özdeşlik belli bir dönem için geçerliydi. Ama o dönemlerden kalan bir alışkanlıkla, insanlar yeni ve anlamakta güçlük çektikleri her şeye modern demeye başladılar, şimdi de bu görevi postmodern sıfatı üstlenmiş görünüyor.
Oğuz Atay yaşadığı süre boyunca hiçbir zaman bir söylem kurucu olmadı; tamamlamış olduğu yapıtlarında hep söylemleri kırdı, bir genç yazar olarak yaşadı ve trajik bir hastalık sonucunda öldü. Her şeyden önemlisi, tüm düşünsel macerasını yapıtlarında sonuna dek yansıttı; bu ülkede ve bu zamanda başkalarınca gayrıciddiye alındığını bile bile edebiyat ve sanatı ciddiye aldı. O yüzden Atay'ı hep okuyacağız.
Sayfa 203Kitabı okudu
Modernist edebiyat ve sanat anlayışının temelinde yeni algılama,düşünme ve anlatma biçimlerini arayış olduğunu;modernist sanatçının yapıtını oluştururken yaşadığı deneyime özel bir önem verdiğini,ancak yeni bir dünyanın mümkün olduğuna dair iyimserliğin sanayileşmenin ve modernleşmenin doğurduğu felaketler sonrasında kötümserliğe dönüştüğünü;bu yüzden de kötülüğün ve çirkinliğin,saçmanın ve akıl dışının sanatın merkezine yaklaştığını söylemek çok da fazla indirgemeci olmaz.
Sayfa 43Kitabı okudu