Çizgilerle oynayan, sözcükleri, duyguları, düşünceleri çizgilerle dile getiren biriydi Abidin.
Ölüm döşeğinde, elindeki deftere, titreyen (korkudan değil, halsizlikten) elleriyle kendi yüzünü çiziyordu. Sanki öte dünyada da illüstratörlüğünü sürdüreceğini bilmemiz, ardından gözyaşı dökmememiz için.