Acımak
Reşat Nuri GüntekinAcımak Gönderileri
Acımak kitaplarını, Acımak sözleri ve alıntılarını, Acımak yazarlarını, Acımak yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Okurken başka bir dünyaya girer, bütün dertlerimi unuturdum.
Kalbi bütün sevgilere ümitlere kapanmıştı.
Sağ ol, var ol, fakat benden uzak ol.
Memleketin yalnızca okuyup yazmakla kurtulacağına inananlardanım.
İlk zamanlarda çok sevdiğim yalnızlık bana gittikçe ağır gelmeye başladı.
Fakat akşam üstleri gayriihtiyarî, insanın omuzlarına bir ağırlık çöküyor, ortalık kararıyor: "Bir gün daha geçti. Bu, hep böyle mi geçecek?" diye mahzun bir düşünceye kapılıyor. Bu düşüncenin bazen derinleştiği, gece yarılarına kadar devam ettiği de oluyor.
İnsanlar için şöyle deriz ama, aralarında iyileri de var... Fakat yazık ki, onlar, bu dünyada bir türlü bahtiyar olmanın yolunu bulamıyorlar.
Torpil gerek desek daha doğru olur hdhsh
Neticede şuna kanaat getirdim ki memuriyet almak için sade diploma yetişmiyor. Ayrıca tavsiye mektupları, selâmlar da istiyorlar.
Bana yollarımı geri ver şarkısı aklıma gelir
Arkadaşım, hangi felâketin beni bu hale getirdiğini sormuyordu. Hayat böyleydi. İnsanlar ayrı ayrı yollara dağılırlardı. Kiminin tuttuğu yol; insanı bu Cevdet gibi, muvaffakiyete götürür, kimininki de benim vardığım şahikaya çıkarırdı! Bu, bir talih, tesadüf meselesiydi. Niçinini, nasılını sormak beyhudeydi.
İyi günde kötü günde her daim yan yana olmak
Aşkı şiirlerde, romanlarda olduğu gibi bir parlak yaz gecesinin mehtabında başlayıp sabahında biten bir rüya addedenlerden değildim. Benim için sevmek bir başka insanın vücudundan, ruhundan bir parça hükmüne girmek, onunla beraber gülüp ağlamak, ıstıraplarını paylaşmak demekti.
Göz, kendini göremediği gibi anlaşılan pek yakında olan şeyleri de göremiyor...
Ahh bee Mürşit Efendi
— Namuslu bir adam oldun da eline ne geçti? Sanki başkaları gibi çalıp çırpaydın, bizim de elimizde beş on paramız olurdu. Böyle sıkıntı çekmezdik. Hiç değilse biraz daha gözünü açamaz miydin? Bak eski defterdara... İstanbul'da bilmem ne müsteşarı oldu.
Hem daha fenası; bu, çok kere de böyle olacaktı. Programdaki bu iki madde çatışıyordu. Öyle işler çıkacaktı ki vicdan "yap" derken kanun "yapma" diye nehyedecekti. Keza, kanunun istediği bazı
şeyler vicdana dokunacaktı. Bu vaziyet karşısında ne yapmak lâzımdı?...
İnsanoğlu işte
Nezaketine, hatırşinaslığına gelince, her yerde bunların adı korkaklık, riyakârlık, zillet v.s. dir...
Bütün seslerin dağlardan aldığı aksisedada nasıl en küçük ihtizazın bir payı varsa benim naçiz çalışmamın da bu büyük dertli milletin saadetine öyle bir hissesi olacak.