Acımak
Reşat Nuri GüntekinAcımak Yorumları ve İncelemeleri
Acımak yorumları ve incelemelerini, Acımak kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Acımak puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.910 üzerinden
Merhaba 1k okurları!
1k'da en sevdiğim zaman dilimi alıntıları akışımdan okumak. Bir çok kitabı böylece listeme almış oluyorum. Okuma durumunda arkadaşım
@canimkendim41'den gördüğüm 
Acımak kitabına yapılan yorumlar ilgimi çekti ve listeme almış oldum. O kadar okuyacaklarım varken dayanamadım ve okumaya başladım.
Öğretmen Zehra'nın geçmişle koparılmış bağını gelen bir haberle onarmak imkanı varken o bunu yapacak mı?
Babası'nın ölüm haberini alan öğretmen onu son yolculuğuna uğurlayacak mı?
Madalyon'un bir de görünmeyen yüzü var değil mi? Her şey göründüğü kadarıyla kalsaydı yaşamak bu kadar zor olmazdı zaten.
Zehra çocukluğuna yolculuk yaparken orada kaybolmuş acıma duygusunu bulabilecek mi?
Bir baba kaybederken babası'nı geçmişin tozlu sayfalarından bulabilecek mi?
Onu acıma duygusundan yoksun bırakmış şartlar ona bir şans daha verecek mi?
Canım yandı...Hayatın darbelerini almış bir insan vicdan muhasabeseni yaparken nasıl bu kadar çıkmazlara yuvarlana bilir ki? Okurken cevabını alacağınıza eminim.
Çocuklar bembeyaz sayfalarıdır aile kitabı'nın. Siz nasıl bir yol çizerseniz öyle devam ederler. Bilinçaltını oluşturuken, dikkatli olmakta fayda var. Sonu hüsran olan yollara varmasın kaderi hiç bir çocuğun.
Ben bir baba okudum.
Spoilersiz yazmak için bütün çabamı harcadım ama daha çok şey var boğazıma düğümlenen...
Keyifli okumalar.
Vay bee:)
Gerçekten ilk bitirdiğim de şöyle bir üç dört dakika olduğum yerde kaldım. Ben ne okudum diye:) Gerçekten bu kadar iyi olabileceğini düşünmüyordum. Yazarın kalemini merak etmeme rağmen sürekli uzak durmuştum. Çok fazla Türk klasiği okumam ve sevmem de ama bu? Bambaşka bir yeri oldu bende. Belki okuduğum zamandan kaynaklı bilemem. Bazı kişilere daha basit gelebilir konu itibariyle ama mutlaka okunması gereken bir kitap.
Kitabın sonunda özellikle şunu fark ettim ki, hep bir olayın ön yüzüne bakıyoruz. Arka planda neler oluyor, asıl suç kimde bu bizim için pek önemli olmuyor. Her zaman odak noktası olan bir suçlu bulup her şeyi onun üstüne yıkıyoruz. Empati deseniz zaten bizler de sıfır. Hele de acımak duygusu bu zaman da neredeyse hiçbirimiz de yok.
Kitapla ilgili yazmak istediğim çok fazla şey var ama hepsi Spoiler olur diye yazamıyorum:) çünkü dün kendimi o kadar kaptırmışım ki sinirle(ki bu zamana kadar hiç yapmamıştım) 
Elvira azıcık Spoiler vermiş olabilirim:))
Okurken eski kelimeler beni biraz zorlasa da aşırı keyif alarak, elimden bırakamayarak okudum diyebilirim. Tabi keyiften kastım öyle gülerek değil:) Yazar bütün acıları sonuna kadar hissettirdiği için ister istemez ondan bile keyif alıyorsunuz:)
Konusu hakkında bir şey demek istemiyorum çünkü biliyorum ki kendimi durduramam:) Ve size de konusuna bakmadan okumanızı öneririm. Kesinlikle daha heyecanlı olacaktır:)
Yine çok sevdiğim bir kitabı doğru düzgün bir şekilde anlatamadan gidiyorum:))
"Memleketin ancak okuyup yazmakla kurtulacağına inananlardanım."
Martin Eden 'den beri bu kadar etkisinde kaldığım bir kitap okumayalı uzun zaman oldu.
Henüz daha ortaokula giderken 
Reşat Nuri Güntekin 'in bu kitabı okumaya çalıştığım ilk romandı. Hatta kitabın ilk sayfasına 5/C 2006 Harun Gülle diye not düşmüş olmam ilkokul günlerimi
