En güzel örneklerden biri, "Gül Gibi Kanto" şiiridir. Çocuğun acısı, ilk başta ailenin geçim sıkıntısı, parçalanmışlığı, şiddetinden ileri gelir. Dışa fırlatılmıştır bu çocuklar, ve bu yüzden de dışın şiddetine maruzdurlar. Bu şiddeti, sokakta, okulda, çıraklık yaptıkları işte yaşarlar. Kaçmak, dışarıya atılanların kaderi gibidir ve özgürlüğü. Lanetli çocukluğun şarkısı, lanetli arzunun da şarkısıdır.