Adını Yalnızlık Koydum sözleri ve alıntılarını, Adını Yalnızlık Koydum kitap alıntılarını, Adını Yalnızlık Koydum en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Üflesem nefesini,don vuracak gülleri
Güvercinler mahzun,açık kalacak elleri
Yoktur ki anlatsınlar dertlerini dilleri
Gittin de çağırdın gönlüme azgın selleri
Ay yolcuya hasret yollara renk veriyordu
Evlerin küskün ışıkları
Son sözlerini söylüyordu geceye
Ve şarkımız çalıyordu eski bir gramofonda
Sen kokmaya başlıyordu havada
Viraneler, sıkılgan insanları kucaklıyordu
Şehir susuyordu
Şehir puslu havaya saklanıyordu
Ben şehre saklanıyordum
Sen yürüyordun
Elinde gurbet
Elinde bavulun
İçinde yüreğim
Dağ başlarında hırçın hırçın akar gelir, yüreğime oturur sızısı. Fuzuli’yi, Baki’yi, Tevfik Fikret’i saran edebi sis bu sızıyla birleşip sarar etrafımı.
Her kuyudan tırmanarak çıktım ben, ne bir ip salayanım oldu, ne de bir el uzatanım, bu yüzdendir o herkesi kıskandıran gururum ve dik başlı asi oluşum.