Deyilənə görə Ağ babadan iydə qoxusu gəlirmiş, onunla söhbət edən hər kəs nurlu çöhrəsindən və ibrətamiz sözlərindən çox bu qəribə qoxunun tilsiminə düşürmüş. Ancaq özü hiss etmirmiş bunu. O, öz qoxusunu balaca oğlundan alırmış..
İlahi, oğlumu bir sınaq üçün yanına çağırdığına inanıram, ancaq səndən xahiş edirəm, onun meyitini balıqlara yem eləmə, bu yazıq övrətin sarılıb, ağlamağa bir başdaşı olsun!
Aylı-ulduzlu gecələrdə göl daha əfsanəvi görünürdü. Baxmaqla doymaq olmurdu. Göyün ənginliklərindən baxanda Ağ göl yerə düşmüş gümüş medala bənzəyirdi.
Ona elə gəlirdi ki, kitab oxuyan adamı kitabdan ayırıb, iş dalınca göndərmək, övliyaların qəbrinə daş atmaq, Ağ gölə tüpürmək, ehsan bulağının suyunu bulandırmaq qədər günahdır.