Son dönemlerde, hep ölen yazarları okuduğum için daha doğrusu denk geldiği için, garip bir duyguyla şu satırları yazıyorum.
Filmini izleyerek bu yapıtı öğrenmiştim. Ben illa -kitabı olan bir filmin, ilk önce kitabını okumak gerek- tayfasına mensup değilim. Hangisi güzelse ona tavım ben. Her neyse film, beni içine aldı ve çok güzel bir duygu bıraktı. Sonra kitabı bir şekilde elime düştü ve sindire sindire okudum. Metin Kaçan, Türk Edebiyatında yeraltı edebiyatının babası kabul edilmesinden ziyade daha çok kelimeleri da dans ettiren birisi. Bir mahalleyi bu kadar renkli, jargonu ve argosu yüksek, realiteden kopmayıp, üstelik hayal unsurları da katması çok takdire şayan bir meziyet. Diğer kitaplarını da mutlaka okuyacağım. Ölümü çok trajik olsa da bu eseri onu ölümsüz yapacak yetide. Ruhu şad olsun.
