Jan Demir
@jandemir
ehl olmamış yabancı*
Öğretmen
İstanbul-Beşiktaş
Utopia
61 okur puanı
Haziran 2017 tarihinde katıldı
gelecekten utanarak dönen bir sevinçliyim
ya sizler
ey sırasını beklemeden gelen akşamüstleri
Şimdi sen bir anısın. Tenin herhangi bir yerde sürdürecek yaşamını. Hiçbir sevginin ardından gidemem. Sevgi inandırıcı değildir. Düşüncelerin bulduğu, düşüncelerin biçimlendirdiği bir durumdur. Düşünüldüğü oranda büyür, derinleşir, büyütülür, derinleştirilir. Ne denli düşünülürse, o denli büyür. O denli dayanılmaz boyutlara ulaşır, ulaştırılır. Gerçekleştirilemez. Soyutlaşır. Ve hiçbir zaman bitmez. Yaşam gibi. Ölüm gibi.
içimde çok derin bir sarsıntıyla bir “yokoluş” kımıldıyor. ilmek ilmek çözülüyor sanki hayatta tutunduğum her tuğla parçası. artık, olmanın sarsıcı ve rahatsız anına doğuru kulaç atıyorum. bir su, bir ateş, bir nefessizlik aynı anda hücum ediyor yaralarıma.
kalmak çok uzak bir ihtimal. bekleyemeceğim artık doğan güneşi, yaralar kabuk bağlamıyor insan olmanın bedeninde. çok acı, çok şiddet yaşıyorum. fazlaca gün görmüş sayılmam ama gördüğüm her günün acıya dönüşen somut görüntüsünü iliştiriyorum buraya.
insanların, insan olmakla debelendiği bu çağı sevmedim, ayak uyduramadım bu karanlığa, gözlerim alışmadı. aklım, havsalam almadı bunca tıkırtıyı, saramadım içimdeki yarayı merhametli pamuklarıyla. her gün yeniden başlamanın telaşını yitirdim.
kendimi biliyorum ağır bir yenilgi aldım!..
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
103 syf.
·
Puan vermedi
“Tortu”
"bütün istasyonları aradık
karanlığı dağıtacak tek bir ışık bile yok
ne müzik ne söylev ne haber
elenen sarı yeşil bir aydınlık
kuzgunlar alıp alıp götürüyorlar bütün gözleri
havada gözsüz gözyaşı ağırlığı
ve havada kan damlayan sorular
o da bilmiyordu neyi aradığını
ben de.."
