Türk; nehir deyince Tuna’yı, dağ deyince Balkanlar’ı hatırlar.
Divane orman mısın, yoluma çıkan benim,
Dağıttılar düzenim, hem ocağım hem evim,
Asırlardır burada çoban, ağa ve beydim,
Şimdi ne olacağım, oysa önceden neydim?
Ağla Tuna arkamdan, ağla Kocadede’ye,
Toprağın öz sahibi şimdi nerdedir diye!