Modern Mısır şiirinde seçkin bir yere sahip Türk asıllı Ahmed Şevki, Mahmud Sami el-Barudi'yle başlayan neo-klasik anlayışın önemli bir siması olarak, olumlu olumsuz, üzerinde çok konuşulan bir şair olmuştur. Ahmed Şevki, el-Barudi'nin şiirde yapmak istediği yenileştirme hareketinde bir adım daha ileriye gitmiş; şiire yeni anlamlar, yeni konular kazandırmış; şiiri bir nevi güncelleştirmiştir.
Ahmed Şevki, siyasi şiirlerinde daha çok Osmanlı padişahlarını, Osmanlı Devleti'nin girdiği savaşları ve bu savaşlarda Türk askerlerinin kahramanlıklarını konu edinir. Bu şiirlerinde çoğu kez övgüye yer veren şair, yüzyüze görüştüğü ve kendisinden çok etkilendiği Sultan Abdülhamid'e methiyeler sunar, ancak Osmanlı Devletinin içinde bulunduğu kötü şartlar karşısında, siyasi ve dini bağlamda kendi ülkelerini de ilgilendirdiğinden çok takdir ettiği bu halifeyi ince bir üslupla eleştirmekten de çekinmez. Benzer tavrı sonraki dönemde de gösterir; Halid b. Velid'e benzettiği Gazi Mustafa Kemal'i önceleri üstün vasıflarla över, ancak hilafeti kaldırmasından sonra eleştirmekten kaçınmaz. Ayrıca gerek hamisi Abbas Hilmi Paşa'yla birlikte yaz aylarını geçirdiği, gerekse Avrupa dönüşü uğradığı şehir olan İstanbul'da gördüğü doğal ve tarihi zenginlikleri şiirlerinde dile getirmiştir.
Ölümüne dek edebiyat otoritelerinin ilgi odağı olan Şevki'nin şiirler Osmanlı - Türk varlığının, genelde Arap dünyasında, özelde ise Mısır'da sadece tarihi ve siyasi boyutuyla değil, kültürel ve edebi boyutuyla da önemli bir yeri olduğunu göstermesi bakımından anlamlı ve değerlidir.
