Akıl Hastalığı ve Psikoloji
Michel FoucaultAkıl Hastalığı ve Psikoloji Gönderileri
Akıl Hastalığı ve Psikoloji kitaplarını, Akıl Hastalığı ve Psikoloji sözleri ve alıntılarını, Akıl Hastalığı ve Psikoloji yazarlarını, Akıl Hastalığı ve Psikoloji yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan, insan için kendi hakikatinin yüzü olduğu kadar ölümünün ihtimalidir de..
Ortaçağ ve Rönesans, deliliği tanrısal bir gücün dışavurumu ve aklın daha üst bir aşaması olarak görüp yüceltilirken (Erasmus), Klasik Çağ’da deliler, diğer suçlularla bir tutulup akıl hastanelerine kapatılmaya başlanır. Böylelikle deliliği “anlama” çabası yerini “zapt etme” çabasına bırakacaktır.
Bizi sonsuz aydınlığa götürdüğünü düşündüğümüz bilgi, karanlıklara karışıp yasak dünyaya girer.
Sayfa 93Kitabı okudu
danse macabre
Akıl Hastalığı ve Psikoloji
Bu kitapta ilgimi çeken (aslında o kadar da üzerinde durulmayan) bir kavram vardı: Danse macabre.
Danse Macabre (Ölüm Dansı) savaşların, kıtlıkların, hastalıkların -özellikle vebanın- en çok görüldüğü bir zamanda; 15. yüzyılda ortaya çıkmış, ölümün evrenselliğini anlatan bir alegoriymiş. Irkı, cinsiyeti, mesleği, sosyal konumu ne olursa olsun bir gün Ölüm Dansı’nın herkesi bir araya getireceğini anlatıyor.
"Yani Danse Macabre, ölümün her şeyi fetheden ve eşitleyen gücünün alegorik karşılığıdır denebilir. " Bu alıntıyı aldığım sitede daha detaylı bilgiler de var: wannart.com/icerik/24194-sa...
Ayrıca bu kavram tarihte birçok sanatsal esere, resim, şiir, müzik ilham olmuş. Bunlardan başta gelense Danse Macabre Op.40, 1874 yılında Fransız besteci Camille Saint-Saens tarafından bestelenmiş senfonik bir şiir.
youtu.be/71fZhMXlGT4?si=...
Nevroz ise , libidonun spontane bir arkeolojisidir.
Sayfa 33Kitabı okudu
Benedict’e göre “Ait oldukları toplumu belirleyen davranışa en yakın doğal reflekse sahip olanlar
ayrıcalıklı durumdalarken, uygarlıklarında var olmayan davranışa yakın bir doğal refleksi olanlar ise yönlerini şaşırmış durumda olurlar.”
Geçmiş yığılırken, görünebilir
tek gelecek de vaat olarak, geçmişin durmadan ağırlaşan
yığını altında ezilen şimdiki zamandan başka bir şey ileri
süremez.
Bayan Sechehaye tarafından iyileştirilen şizofrenin ağzından;
“Öyle ki, dünyaya ilişkin algım, etrafımdaki şeylerin garipliğini
bana çok daha derinden hissettirmekteydi. Sessizliğin ve
sonsuz genişliğin içinde, her nesne bıçakla kesilip boşluğun, sınırsızlığın içinde diğer nesnelerden ayrık bir halde
salınıp durmaktaydı. Çevreleriyle hiçbir bağları olmadan,
tek başlarına kaldıkları oranda, bu nesneler kendi kendilerine var olmaya başlıyorlardı. Kendimi, karşımda sürekli
gösterilip duran, içine giremediğim kaotik bir filmin izleyicisi olarak, yaşamın dışında, dünyadan atılmış hissediyordum.” Biraz daha ileride, hasta şunları söylemekteydi:
“insanlar, bir rüyanın içindeymiş gibi görünüyor, onların
kendilerine has niteliklerini ayırt edemiyordum"
Marazi dünya tarafından ele geçirilen hasta, hasta olduğunun
bilincindedir
Halüsinasyon gören bir kişi,
karşısındaki kişiye, kendisi gibi sesler duyup duymadığını sorduğunda, aslında bu kişinin bu hassas gerçekliğe
riayet etmesini istemektedir. Ne var ki, hastanın gerçek
olduğunu ileri sürdüğü olaylara karşı olumsuz bir tavır
takınılırsa ya da bu olaylar yok sayılırsa; hasta bu duruma
kolayca uyum sağlayıp bu şartlarda yalnızca kendisinin
bu sesleri duyduğunu söyler. Deneyimin bu benzersizliği, deneyime eşlik eden kesinliği, hasta nezdinde geçersiz
kılmaz. Bununla birlikte, hasta bu deneyimi kabul ederek, hatta onaylayarak, dünyasının acı veren yalnızlığım
ve yabancılığını kabul eder. Aynı şekilde, iki dünyanın da
var olduğunu kabul edip ilkine olduğu gibi İkincisine de
uyum sağlayarak, davranışının arka planında, hastalığının
belirli bir bilince sahip olduğuna tanıklık etmiş olur.
Acaba her şeyi anlamak mümkün müdür?
...ötekinin dünyasına ulaşabilmek için içine hapsolduğu anı yaşamanın imkansızlığı,