Gecenin üçünde bitti kitap.Ama o nasıl bitmedir...Her eserinin hikayesine tanık oldum Fazıl Say ın.Misal “yeni şarkılar” ı anlatıyor.Yürüyen köşkü,masalların masalını,göğe bakma durağını...Hemen giriyorum YouTube a açıp dinliyorum.Hikayesini bilince daha bir güzel daha bir duygulu olmaz mı şiir ve müziğin buluşması.Hayat garip gerçekten.Piyanoya merak salmasam ya da kırtasiyeci amca Fazıl Say dan bahsetmese ya da sahafa girip Fazıl Say ın bu kitabını ansızın elimde bulmasam kim bilir ne zamana kısmet olurdu bu şölen.O yüzden diyorum ya hayatın her anını sevelim.Sahafa giderken yağmura tutuldum diye pişman olmuştum ya hani.Şimdi diyorum ki sel çıksaydı bile pişman olduğuma değmezmiş.Hayat acısıyla tatlısıyla en güzele götüren yoldur efendim.Unutmayalım bunu.Ve bırakalım müziğe,kitaplara,şiirlere kendimizi...
