Aklımın Darağacı

02 Mayıs 2021 17:22

1000Kitap

144 syf.

· Kitabı okudu

10/10 puan verdi

3 günde okudu

Merhabalar. Sayın hocam Serkan Bozkuş'un gençlik yıllarında yazdığı bir roman ile geldim. Roman bir kadın karakterin varoluş sancısını, duygularını ve terk edilmesine anlatıyor. Kitabı okurken istemsizce siz de bir huzursuzluk hali kaplıyor. Ve okurken kendi kendime nerede bu insanlar, nereye gittiler? diye sormaktan edemedim. Bazen bir karakteri kendinizde bulmak o kadar kolay oluyor ki... o karakterin tek bir kelimesinden bile size ait bir şeyler olduğunu hissediyorsunuz. Bu kitabı okumaya başlamadan önce başıma bazı şeyler gelmişti. Kalmak ve gitmek arasındaki nihai araflık beni çok yıpratmıştı ve bu kitapta da buna benzer olgular görünce gerçekten etkilendim. Ve hayatım boyunca Zuhal benim hatırlayacağım bir karakter olacak. Kitapta her bölümün başında şiirler ve aforizmalar var. Bu kısımlar o kadar güzel ki... Romana çok şiirsel bir hava katıyor. Ne kadar bu şiirden bölüm olsa da Serkan Bozkuş sokak dili ile yazmayı seven biri yazar. Günümüz yazarları bu sokak dilini ya da argosunu romanlarına çok başarılı bir şekilde yediriyorlar. Serkan bozkuşta Bu yazarlardan biri. Ve bu kitap bana çok güzel bir şarkı kalktı Kent Şarkıları'nın Aşk Üşütür adlı şarkısınıda tavsiye ederim. İyi okumalar.

Aklımın DarağacıR. Serkan Bozkuş · Kerasus Yayınları · 201618 okunma

İsa Gürler

22 Aralık 2020 12:28

Boğazıma sildi yine kelimeler müsadenizle; söveceğim...

Reklam

İsa Gürler

22 Aralık 2020 12:27

Kaybettiğim benliğim bir şarkının içine mahkum edilmiş gibiydi.

İsa Gürler

22 Aralık 2020 12:27

Kaybediyorum! Sanki gecenin tam ortasında yüreğimi bile unutmuşum... Hiçbir adres yok elimde bir gül yollar hep çıkmaz! Sahil hangi cümlenin gizli özlesindesin sen? Benden başka kimin öznesindeydin?

İsa Gürler

22 Aralık 2020 12:26

Öyle ya da böyle gitmemeliydi. Birlikte geçirdiğmiz onca zamana bu kalemi çekmem eliydi. Silip atmamalıydı bir seferde. Bir başka yolunu bulabilirdik, gitmek tek doğru muydu? Geçmeyen, geçmişimdi benim. yaşadığım anılarım, acılarım, hayallerimdi... Nasıl kıydın bize? Nasıl hiçe saydın beni? Sana kızmıyorum aslında, en büyük suçlusu benim bunların. Kendi sonumu kendim yazmıştım.

İsa Gürler

22 Aralık 2020 12:25

Öyle bir gitmelisin ki benden, piç bir ayrılık. Yakmadı yüreğime bir tek adını söylerken titreyen dudaklarımın vebali yüklenmeli o ince boynuna. Ve sen Havva kadar günahkar olmalısın. bir elma uğruna bir cenneti kaybettiğini her an hatırlayıp; yanmalısın, kavrulmalısın...

Reklam

İsa Gürler

22 Aralık 2020 12:25

Anlamını bilmediğim, hislere kaptırmışım küçük yüreğimi.