Anadolu’da günümüzden binlerce yıl önce yaşamış yüzlerce dil olmalıydı. Avcı –toplayıcı olarak Anadolu’ya gelen, kalan ya da yol alıp başka topraklara giden her insan mutlaka iletişim için bir dil kullanıyordu. Aktüel Arkeoloji Dergisi, insanoğlunun kendini ve yaşamını ifade etmek için kullandığı bu dili yazıya aktaran halklardan bahseden özel bir sayı ile söz uçuyor yazı kalıyor diyor.
Aktüel Arkeoloji Dergisi yılın son sayısında Anadolu’nun Kayıp Dilleri ile hem gündeme tarihsel bir dokunuş gerçekleştiriyor hem de Anadolu’da kullanılan dillerin birbiri ile ilişkisini, gelişmesini, kullanım alanlarını ve zamanla yok olarak nasıl bir ölü dile dönüştüğünü gösteriyor.
Anadolu ilk kez yazı ile tanışıyor.
Yazının ilk ortaya çıkışı ve yaklaşık olarak günümüzden 4000 yıl önce Anadolu’ya (Kültepe / Kaneş)Asurlu tüccarlar aracılığı ile gelişine kadar yazı bilinmiyordu. Yazının ticaret ağı ile Anadolu’ya gelişi, binlerce yıllık bilgininde kaybolmadan kaydedilmesine yol açtı.
Yazılı diller gelişiyor.
Sonrasında ise Anadolu’da farklı bölgelerde yaşayan halklar kendi yazı sistemi geliştiriyor ve bu sistem başka dillere kök salıyor. Hititce, Hurrice, Urartuca, Luvice, Likce Karca, gibi çözülebilen dillerin yanında hala tam olarak çözülemeyen diller de tarihsel olarak Anadolu’nun Kayıp Dilleri içerisinde büyük bir gizem oluşturuyor.
Diller zamanla onu kullanan halkın yok olması ile yok oluyor, eğer o dili kullanan halk ya da yönetici kesim dili yazıya aktarmayı başarmışsa, dilin anlattıkları geleceğe kalıyor. Hititler bize ne çok şey bırakmışlar, ya da şanssız Frigler hala çözülememiş dilleri ile hikayelerini anlatabilmiş değiller.
