Altı Yazardan Sekiz Öykü
İbram ErdemAltı Yazardan Sekiz Öykü Gönderileri
Altı Yazardan Sekiz Öykü kitaplarını, Altı Yazardan Sekiz Öykü sözleri ve alıntılarını, Altı Yazardan Sekiz Öykü yazarlarını, Altı Yazardan Sekiz Öykü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bak biz seninle iyi arkadaşız; biliyor musun, bu günlerde pek iyi sayılmazsın. Gel biraz uğraş, insan hayata bir kez geliyor, "onun için; bunun için de sende güçlü bir yürek var; yüreğin güçlü, biraz uğraş."
Sayfa 44 - Altı Nokta Yayınları, 1998
İnsanı güzelleştiren tek şey eylemdi
Olanakları sınırlıydı ama özlemlerinden dolayı da herhangi bir üzüntüyü yaşamıyordu. Çünkü her an yapabileceği bir şey vardı. İnsan da bir şeyler yapmaya gücü yettiği, bilinci erdiği sürece karamsarlığa düşemez, üzüntüyü yaşayamazdı. O da böylesi özlemlerin içinde, bir sevinçli sesle hemencecik olmazı atıyor, sevince sevinç ekliyordu. O düşündüğü düşlediğini yapamazsa da, ona yakın şeyler yapabilirdi. Yapabileceği şeyleri anlatmaya da koyulurdu geçen ve keyfi yerine gelirdi.
Sayfa 20 - Altı Nokta Yayınları, 1998
Bir çoğu için üzülüyordu. Anlayamamıştı bir türlü: İnsanlar yaşarken neden yaşamayı bilmiyorlardı?..
Sayfa 18 - Altı Nokta Yayınları, 1998
Renkler yok ama düşünüyoruz
Bilinmeyenin ölçülerini bildiklerimizle saptayıp, ardından ağıt yakmaya hakkımız var mı?
Sayfa 7 - Altı Nokta Yayınları, 1998
Duyan Eller Gören Gözler
Bildiği, yaşadığı, sevdiği tek dünya; annesiyle birlikte olduğu, konuştuğu zamanlardı. O anlar sonsuz bir koruma da, sıcak bir dudağın içinde nemli bir öpüşü yanağında, alnında duyarak uçup gidiyordu güneşe doğru.
(...) Annesinin sesini görüyordu.
Sayfa 1 - Altı Nokta Yayınları, 1998
İnsanı güzelleştiren tek şey eylemdi.
Sayfa 20Kitabı okudu
Toplum hem iyi hem de kötü, hem merhametli, hem acımasızdı.
Zaman olayların üzerine sünger çekmesini büyük bir ustalıkla başarıyor.
Şu dünyanın da ne tadı kaldı, ne tuzu;şu ortalığa bir bak Allah aşkına.
İnsanların yaşayabilmeye koşuşturmaktan, sevgiye, sevmeye zamanları mı kalıyordu?..
İnsan bir şeyleri yapmaya gücü yettiği bilincine erdiğinde, karamsarlığa düşemez.
İnsanlar yaşarken neden yaşamayı bilmiyorlardı?..
Eksiklik diye bir olay vardır ama bedenlerimizde değil, olumsuz kişiliklerimizde acınacak bir doruk noktada gösterir kendini.