Şu sekülerleşen çağda her sayfası kalbime ilmek ilmek mutantan çiçekler çizdi diyebilirim ve yine birçok kıymetli duyguların yitirildiği,öz benliğin zedenlendiği maneviyatın bir ehemmiyetinin olmadığı bu yüzyılda küflenmiş ama küflendiğinin bilincinde olmayan ruhlara şifa olacak gerçeklikte bir eser. Nadide bir eser.Okurken kitabın bir çok cümlesinde çok durdum, düşündüm, ağladım. Ağlamak…
Bu kitabın melankolik bir havası olduğu algısını düşündürmesin. Yalnızca çok gerçek, kendimle tanıştım biraz daha belkide ondan o duygunun dışa vurumu. Geç tanıştım bu şaheserle. Ben Nasip diyorum. Çünkü gerçekten bazı eserler nasip ile ilişkilidir. Kendimi bu yüzden şanslı hissediyorum. Keşke dedim kitabı bitirirken,’Keşke okuduklarımı unutsam , bir daha baştan başlasam.’ Kitabı yeni okuyacaklar bu şanslarının farkında olsunlar. Kitaptan sonra Raci ruhunu kopyaladım dimağıma. Artık heybemde bir Raci pusulası var. Umarım Aynalı Baba ile rastlaşır yolum.Öyle ya âlem var oldukça Aynalı Babalar hep olacak. Önemli olan sen Raci olmaya var mısın? Düşünmeye cesaretin var mı ya da en gerçekle yüzleşmeye hazır mısın?
Velhasılıkelam bu eser benim için bitirip kütüphanemin bir köşesine koyacağım bir kitaptan çok her darlandığımda, bunaldığımda hayatın çirkin keşmekeşliğinden bir nebze olsun elimi eteğimi çekmek için Aynalı Babanın meskenine gider misalı açıp cümlelerinde huzur tırtıklayacağım.Okuyacak olan arkadaşlara ‘Ne mutlu size’ diyorum.
