Amerikalı
Henry JamesAmerikalı Gönderileri
Amerikalı kitaplarını, Amerikalı sözleri ve alıntılarını, Amerikalı yazarlarını, Amerikalı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Hayatınıza sahip çıkın. Başka neyiniz var ki?"
"Başkalarının öldüğünü görmek kadar bize yaşadığımızı duyumsatan bir şey yoktur. Yaşama heyecanıdır bu -biz gitmiyoruz duygusu."
"Benden hoşlanmamasını tamamen hoş karşılarım; herkesin benden hoşlanmasını istemiyorum; bazı insanların hoşlanması, kendime olan saygımın azalmasına neden olurdu."
Hiçbir mutluluk coşkusu, içindeki iyi bir insanın aldatılmış olduğu duygusunu gideremeyecekti.
Newman Paris'ten kurtulmak istiyordu; mutlu saatlerinde yürümüş olduğu, mutluluğunun ihtişamını kuşanmış görünen ışıl ışıl caddeler artık onun yenilgisinin sırrını gizler ve ışıltılı alaycılığıyla ona tepeden bakar gibiydi.
"Yalnızca, kendinizden utanmadığınızı söylemek için buraya gelmeye değmezdi. Ben bunu kendim de tahmin edebilirdim!"
. "Size teklif edeceğimiz şey bir şanstır, bir beyefendinin değerini bileceği bir şans...
"Bu durumda, söylenecek iki şey var" dedi Newman,
"birincisi, vereceğiniz 'şansın' değerini bilme konusunda, beni beyefendi olarak görmemeniz. Biliyorsunuz, bu sizin çok önem verdiğiniz bir şey. İki yönlü çalışmayan zayıf bir kural. İkincisi, tek kelimeyle, çok saçmalıyor olmanız:
Yanılsama, hileli bir oyundu. Ancak saatler durumun aksini kanitlamadan geçiyor(du)...
Bir yerlerden, kolunu uzatıp yakalayabileceği bir umut ya da bir telafi ışığı parlayacakmış gibi geliyordu.
Ses tonu da yalan söylemez
Başlangıçta, kendisine ihanet edeceği korkusuyla sesini düşük tonda tutmasına karşı...
"Bu bir kırılma, bir meydan okuma, benim adıma mutlu olma ısrarı. Mutlu olmaya nasıl hakkım olabilir ki bu durumda?" Ve durakladı. "Hangi durumda?" dedi Newman. "Başkalarının çok mutsuz olduğu durumda!"
"Dürüst olamayacak kadar gururluyum, hain olacak kadar değil."
"Beni bir budala olarak görün ve unutun! En kolay yol bu olur."
Valentin de Bellegarde, yatağının etrafında toplanmış küçük arkadaş grubunun yüzünü aydınlatmaya başlayan soğuk, solgun mart şafağı gibi sessizce ölmüştü.