Kitabı okurken sürekli hekimlik deneyimi olmayan birinin nasıl hekim hissiyatını böyle anlatabileceğini düşündüm, açıkçası epey şaşırdım. Kitaptaki duygusal betimlemeler beni çok etkiledi çünkü ölümle burun buruna olan bir doktorun bile, kendi hislerine tercüman olacak kelimeler seçebileceğini zannetmiyorum. Ama yazarın bu betimlemeleri yapabilmesinde ve adeta bir hekim hissiyatına bürünmesinde etkili olan faktörü sanırım anlayabildim. Şöyle ki, hekimliğin hikmet yönünü ilahi bir bakış açısıyla ele almış yazar. İnsan, hekimliğe bu nazarda bakarsa mahiyetinde dercedilmiş enaniyeti ve her şeye muktedir olabileceğini sanma arızasıyla yazarın bakış açısını bir nebze yakalayabilir gibi, tabii kullandığı dille süslendirilmiş anlatışını saymazsak. Yine de bana, hekimlik hayatımda karşılaşma ihtimalimin olacağı bazı olayları üstünkörü geçmememe ve olayları derinlemesine tahlil edip, kendim adına faydalı çıkarımlarda bulunmama vesile olacak bir bakışı kazandırdığını düşündüğümden beğendiğim bir kitap oldu. Yazarın diğer kitaplarını da okumak isterim.
