Anadolu'da İlkçağ insanları, kadının doğum yapabilme özelliğini kutsal saydılar. Ana Tanrıça inancı gelişti. Yaklaşık 25000 yıl etkinliğini sürdürdü. Son 6000 yılda erkek tanrıların da ortaya çıkmasına karşın, Ana Tanrıça Kibele kültürü Anadolu'da M. S. beşinci yüzyıla kadar devam etti. Son Kibele sayılan Efes Artemisi, Meryem Ana ile özdeşleştirildi. Böylelikle Ana Tannçalardan, Güneş Tanrıçası Arinna'nın başı ve omuzları gerisindeki güneş simgesi ile Efes Artemisi'nin dolunay simgesi, Hristiyanlığa azizlerin başı çevresinde gösterilen kutsal hale olarak geçti. Ana Tannça'nın Anadolu'daki Luvi dilinden aldığı adlar; bu inançla birlikte çok daha önceden, tüm Akdeniz Havzasfna, Avrupa'ya, kadın adları, kent, dağ ve ırmak adları olarak yayılmıştı. Anadolu'da Hitit'ler döneminde Telepinu Yasaları ile kadınların elde ettikleri haklara, Avrupalı kadınlar ancak son iki yüzyılda ulaşabildiler.
