Anafartalar Muharebatı'na Ait Tarihçe
Mustafa Kemal AtatürkAnafartalar Muharebatı'na Ait Tarihçe Gönderileri
Anafartalar Muharebatı'na Ait Tarihçe kitaplarını, Anafartalar Muharebatı'na Ait Tarihçe sözleri ve alıntılarını, Anafartalar Muharebatı'na Ait Tarihçe yazarlarını, Anafartalar Muharebatı'na Ait Tarihçe yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Ben şu habere intizar ediyorum: Siperlere giren düşman mahvedilmiş, düşman siperlerine askerlerimiz girmiştir. Bundan başka hiçbir haber bence haizi ehemmiyet değildir."
"Askerler, karşımızdaki düşmanı mağlup edeceğimize hiç şüphe yoktur. Fakat siz acele etmeyin. Evvela ben ileri gideyim. Siz, ben kırbacımla işaret verdiğim zaman hep birden atılırsınız!"
"Fırkanın kumandanı, erkanıharbiyesi ve umum karargahı burada ne yapıyordu? Vatanın bağrına hançer saplandığı bu sırada, öteden beri uhdesine mevdu fırkasıyla meydanı karuzarda bulunmak lazım gelen bu kumanda heyeti burada nasıl işsiz bırakılmıştı?"
"Çünkü, bende, buna dair kalan hatıranın ruhi, ahlaki ve vatani noktai nazarlardan, yalnız Osmanlı tarihi için değil tarihi umumi için de ibrete şayan cihetleri vardır."
"Bu, Türk askerindeki ruh kuvvetini gösteren şayanı hayret ve tebrik bir misaldir. Emin olmalısınız ki Çanakkale muharebesini kazandıran, bu yüksek ruhtur."
"Düşmanı büsbütün kaçırmak için daha çok teemmüle lüzum yoktur."
"Karşımızda bulunan düşmanı bire kadar hepimiz ölerek behemehal denize dökmek lazım olduğu kanaati vicdaniyesindeyim. Vaziyetimiz düşmana nazaran zayıf değildir. Düşmanın kuvvei maneviyesi tamamen mahvolmuştur.
Mütemadiyen siper yapmakla kendisine bir melce aramaktadır. Siperleri civarına bir kaç mermi düşmekle derhal kaçtığını kendi gözlerinizle gördünüz."
"Bu öyle alelade bir taarruz değil, herkesin muvaffak olmak veya ölmek azmiyle harekete teşne olduğu bir taarruzdur. Hatta ben, kumandanlara şifahen verdiğim emirlere şunu ilave etmişimdir:
"- Size ben taarruz emretmiyorum, ölmeyi emrediyorum. Biz ölünceye kadar geçecek zaman zarfında yerimize başka kuvvetler ve kumandanlar kaim olabilir."
Kaçan efrada:
- Düşmandan kaçılmaz, dedim.
- Cephanemiz kalmadı, dediler.
- Cephaneniz yoksa, süngünüz var, dedim."
"Ve bağırarak bunlara süngü takdırdım. Yere yatırdım.
Aynı zamanda Conkbayırı'na doğru ilerlemekte olan piyade alayı ile cebel bataryasının yetişebilen efradının "marş marş "la benim bulunduğum yere gelmeleri için yanımdaki emir zabitini geriye saldırdım. Bu efrat süngü takıp yere yatınca düşman efradı da yere yattı. Kazandığımız an bu andır."
"Ben kuvvetlerimi bırakmışım, efrat on dakika istirahat etsin diye... Düşman da bu tepeye gelmiş... Demek ki düşman bana benim askerlerimden daha yakın!"
Bu, Türk askerindeki ruh kuvvetini gösteren şayanı hayret ve tebrik bir misaldir. Emin olmalısınız ki Çanakkale muharebesini kazandıran, bu yüksek ruhtur.
Biz ferdi kahramanlık sahneleriyle meşgul olmuyoruz.
"Benimle beraber burada muharebe eden bilcümle askerler katiyyen bilmelidir ki uhdemize tevdi edilen namus vazifesini tamamen ifa etmek için bir adım geri gitmek yoktur. Habü istirahat aramanın bu istirahatten yalnız bizim değil, bütün milletimizin ebediyyen mahrum kalmasına sebebiyet verebileceğini cümlenize hatırlatırım. Bütün arkadaşlarınım hemfikir olduklarına ve düşmanı tamamen denize dökmedikçe yorgunluk asarı göstermeyeceklerine şüphe yoktur."
Size ben taarruz emretmiyorum, ölmeyi emrediyorum. Biz ölünceye kadar geçecek zaman zarfında yerimize başka kuvvetler ve kumandanlar kaim olabilir."