Öne Çıkan Anarşizmin Felsefi Temelleri Gönderileri
Öne Çıkan Anarşizmin Felsefi Temelleri kitaplarını, öne çıkan Anarşizmin Felsefi Temelleri sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Anarşizmin Felsefi Temelleri yazarlarını, öne çıkan Anarşizmin Felsefi Temelleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Baskı, kölelik ve sahtekarlık gibi şeyler mevcut mülkiyet düzenin ürünüdür. Bunlar düşünsel ve ahlaki gelişimin düşmanıdır. Haset, fesat ve intikam gibi diğer kötülükler bunların ayrılmaz ortaklarıdır. İnsanların bolluk içerisinde yaşadığı ve herkesin doğanın nimetlerini paylaştığı bir toplumda bunlardan herhangi birinin hüküm sürmesi mümkün değildir. Bencilliğin tamahkar özü ortadan kalkacaktır.
İnsanların yüzde doksan beşini yük hayvanına çeviren, birçok düşünceyi ortadan kaldıran, çoğu erdemi imkânsız kılan ve bunca mutluluğu söküp atan şeyden daha fazla kınamaya değer başka bir sistem olabilir mi?
Anarşi birçok insan tarafından şiddetle, kargaşayla ve örgütsüzlükle özdeşleştirilir. Halbuki anarşist düşünce ve kuramların neredeyse tamamında toplumsal huzur ve birliktelik arayışı öne çıkar.
Kişinin sorgulamayı bıraktığı an, düşünsel ölümün gerçekleştiği andır.
Sorgulamaktan vazgeçen kişi artık bir insan değildir; o artık ölmüş bir insanın hayaletidir.
“Kişinin sorgulamayı bıraktığı an,
düşünsel ölümün gerçekleştiği andır.
Sorgulamaktan vazgeçen kişi artık insan değildir; o artık ölmüş bir insanın hayaletidir.”
Birlikte yaşama, yalnızca zihnin bağımsız işleyişini denetlediği için kötü değildir, aynı zamanda insanın noksanları ile temayülleriyle de çelişir. İki insandaki yatkınlıkların uzun bir zaman diliminde örtüşmesini beklemek mantıksızdır. İki kişiyi birlikte eyleme ye ve yaşamaya zorlamak, bir nebze de olsa, onları kaçınılmaz bir şekilde engellemeye, çekişmeye ve mutsuzluğa maruz bırakmak demektir. İnsan, mutlak mükemmellik standardına ulaşamadığı müddetçe bunun aksi mümkün değildir.
George Woodcock'un anarşist düşünürlere dair yaptığı kategorilendirmede, Godwin "akıl adamı," Stirner "egoist," Proudhon "paradoksların adamı," Bakunin "yıkıcı" ve Kropotkin "kâşiftir."