Ankara Mahpusu
Suat DervişAnkara Mahpusu Sözleri ve Alıntıları
Ankara Mahpusu sözleri ve alıntılarını, Ankara Mahpusu kitap alıntılarını, Ankara Mahpusu en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz."Gülmek devrimci bir eylemdir."
"Gülmek gençliğin hakkıdır."
Sayfa 44 - İthaki Yayınları - 3. Baskı - Haziran 2020Kitabı okudu
... tevekkül insanı insan eden duygulardan sıyrılmak değil midir?
Sayfa 32 - İthaki Yayınları - 3. Baskı - Haziran 2020Kitabı okudu
"İnsan daima ölüme hazır olmalıdır."
Sayfa 60Kitabı okudu
"El daima eldir, ona istediğin iyiliği yap, o yine el kalacaktır. İnsanlar nankördürler."
Sayfa 41Kitabı okudu
Dışarıda arayanı, seveni olan bir mahpus hiçbir zaman tam mahpus değildir.
Sayfa 18Kitabı okudu
Vasfi, on iki sene mahpus olarak nasıl yaşanabilir, diye düşünüyordu. Yaşanırsa, nasıl olur da insan aklını kaybetmezdi?
Sayfa 17Kitabı okudu
"Sen yalnızlığın ne olduğunu anlar mısın? Dünyada yapayalnız yaşamak ne demektir?"
Sayfa 118Kitabı okudu
"İnsan mutluluktan ağlamaz," dedi.
"İnsan mutluluğun olduğunu bildiği zamanlar ağlar. Ona inanılmadığı zaman artık ağlamaz."
Sayfa 153Kitabı okudu
“Mutluluk bir rüyadan başka bir şey değildir.”
Sayfa 151 - İthaki Yayınları, 3.BaskıKitabı okudu
"İnsan hiçbir zaman ümitsizliğe düşmemelidir, son dakikaya kadar Allah'tan ümit kesilmez."
Sayfa 59Kitabı okudu
Adeta "Düştümse sana bakarken düştüm."
Evet, diye düşünüyordu, hayatımı, istikbalimi, her şeyimi mahvettim ama pişman değilim, çünkü bunu Zeynep için yaptım. Ve bu düşünce onu teselli ediyor, ona kuvvet veriyordu.
Sayfa 105Kitabı okudu
"Eğer vakit gelmediyse, Allah ölüm halinde olan bir insana bile yaşayacak kuvveti verir. İyi bir Müslüman ölümden hiçbir zaman korkmaz, bu dünyanın hiçbir ehemmiyeti yoktur, her şey öteki dünyada. İnsan imanı tam olarak gözünü kapamalı ve cesaretle ölümü beklemelidir."
Sayfa 60Kitabı okudu
"Mutluluk, ben bu kelimeyi duymak bile istemiyorum. Anlamı olmayan bir kelime bu. İnsanlar boşuna hayale kaptırmamak için, bu kelimeyi sözlükten çıkarmak lazım."
Sayfa 151Kitabı okudu
Onun hayatı birdenbire ortasından kopmuştu.
Ve gözleri de yeşildi. O kadar yeşildi ki bu karanlık, pis, havasız kahvehanede bile, insana baharı hatırlatıyordu.
Sayfa 150Kitabı okudu