Bu kitapta en çok Vronski’yi sevdim sanırım. Aşk,ahlak,toplumsal çevre vb... var. Bir de çiftlik ve av söylemeden olmaz Levin bölümde biraz sıkıldım. Bu kitabı okuyabildim sonunda. Anna çok güzel kadındır. Tüm erkekler Anna’yı sevdi. Tolstoy da Anna’yı sevdi :) Anna Vronski’yle olanı bölümü çok sevdim. Şimdi alıntıları bırakıyorum :) .
“Özgürlük? Ne için özgürlük? Mutluluk sevmek ve onun düşünceleriyle düşünmek demektir, dolayısıyla özgürlüğe hiç gerek yok, zaten mutluluk dediğin de bu!” .
.
“Bakışlarla, gülücüklerle karar verilir...” .
.
“Enerjinin temeli sevgidir. Sevgi ise hiçbir yerden alınamaz, ısmarlanamaz. Bu kızı sevdim, neden olduğunu kendim de bilmiyorum.” .
.
“Zamanın sonsuzluğunda, maddenin sonsuzluğunda ve sonsuz bir boşlukta bir köpük organizma ortaya çıkıyor, tutunuyor ve sonra patlıyor, bu köpük de ben oluyorum.” .
.
“Ne olduğumu, neden burada olduğumu bilmeden yaşamak mümkün değil. Bunu bilemiyorum o zaman yaşayamam.” .
.
Yaşamımı okurken tiksintiyle, tir tir titriyor, lanetler okuyor ve acıyla sızlanıyorum... ( Puşkin’in “Anı” şiirinden.)
.
.
“Belki de elimde olanlarla mutlu olup olmayanları dert etmediğimdendir.”
.
.
“Yaşamın bütün çekiciliği, güzelliği, çeşitliliği, hepsi gölge ve ışıktan meydana gelir.”
.
.
Sanki hayatının bütün izleri onu sarmış, şöyle diyordu. “Hayır, bizi bırakamazsın, başka biri olamazsın, neysen o olacaksın, kuşkularınla, kendinden sonsuz memnuniyetsizliğinle, kendini boşuna düzeltme çabalarınla ve yaşadığın düşüşlerle ve senin için olanaksız, sana yazılmayan o sonsuz mutluluk beklentinle, neysen o olarak kalacaksın.”
.
.