Arşiv Gönderileri
Arşiv kitaplarını, Arşiv sözleri ve alıntılarını, Arşiv yazarlarını, Arşiv yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gürültüyü hepten engellemeye çalışıyorsun. Ama insanlar sesten, gürültüden ibarettir. Dünya da aynı şekilde. Sesleri tümüyle itmeye çalışarak sessizliğe ulaşamazsın. Tam tersine, gürültüye teslim ol; onu içine çek.
Ellerim titriyordu. Sebebi öfke mi, keder mi yoksa korku muydu anlayamadım. Öte yandan korkumun sebebini biliyordum. Onu parça parça kaybetmekten, unutmaktan korkuyordum. Yalnızca yüzünü değil, dünyaya bıraktığı izleri kaybetmekten korkuyordum asıl.
"Her nesne, içinde mutlaka anı barındırır diye bir şart yok," diyorsun. "Anıların hepsi tutulmaya değmez. Duvar, masa gibi geniş ve düz yüzeyleri tuval gibi düşünebilirsin. Bunlar, görselleri kaydetmekte çok iyidirler. Eşya küçüldükçe anıyı saklaması da bir o kadar zorlaşır."
Duvar veya yer döşemesi gibi geniş yüzeyler neredeyse tüm anıları muhafaza ederken, bu kutudaki gibi daha küçük nesneler ancak sahibiyle arasında çok derin bir duygusal bağ varsa ya da yıllar boyunca o kişi tarafından kullanılmışsa içinde anı barındırırdı. Sevdiğimiz, değer verdiğimiz; giydiğimiz, kullandığımız eşyalarda biriktirirdik anılarımızı.
Gri tonlarındaki göz rengimin ve kahve kızıl saçlarımın sana çektiğini söylüyorlar. Benim için önemli olan bu tür benzerlikler değil. Bunlar zaten herkeste olan şeyler. Oysa ben çoğu kişinin farkına varmadığı özelliklerine sahip olmak istiyorum. Mesela yüzüğüne, anahtarına, iç dünyana.
Önemsiz gibi görünen hatıralar içimizi paramparça ediyordu: Aylar sonra çamaşır makinesinin arkasından çıkan bir tişört ya da garajdaki bir dolabın altına yuvarlanmış ve ancak yere bir şey düştüğünde almak için eğildiğimizde tesadüfen orada olduğunu fark ettiğimiz bir oyuncak.
"Adı üstünde, hepsi de hevesti. Gelip geçti."
Sayfa 13Kitabı okudu
"Anılara denk gelip de patlatmamak için mayın tarlasında yürür gibi parmak uçlarımızda yaşadığımız bir yılın sonunda..."
Sayfa 12Kitabı okudu
Güneşin kızılı çekiliyor semadan. Bir gün daha gidiyor akşamla birlikte. Eğilip yüzünü saklarken dahi. Yeni bir güne can veriyor.
Sayfa 112Kitabı okudu
Sevdiğimiz, değer verdiğimiz; giydiğimiz, kullandığımız eşyalarda biriktirirdik anılarımızı.
Sayfa 39Kitabı okudu