...hep içimden geçtin. Kimi zaman avaz avaz kimi zaman sessiz bir harf gibi. Bazen üç beş kelime bazen sabaha kadar. Bazen adından düşen bir nokta, bazen upuzun bir paragraf kadar... Yutkuna yutkuna geçti harfler içimden, sesim ulaşmadıysa beni affet!
Ne kadar az konuşsak, birbirimize sonradan yük olacak ne kadar az anı bıraksak o kadar iyiydi. İnsan sonradan taşımakta zorlanacağı bir anıya dönüşecek sözleri belki de hiçbir zamana sarf etmemeliydi.
İnsan öldüğü yaşta kalırmış. Yani kaç yaşında ölürsen geride kalanlar seni hep o yaşta hatırlarmış. Zannedersem, insan birinden ayrılınca da aynı yaşta kalıyormuş.